Liber, caput

 1     I, 1 |      amicis 'uidetisne' ait 'quam bona nauigatio ab ipsis dis inmortalibus
 2     I, 1 |       esse argumentando, a quibus bona precamur, ab his porrigentibus
 3     I, 1 |        aeque enim uirtutis est et bona patriae auxisse et mala
 4    II, 9 |          Equestris quoque ordinis bona magnaque pars cccc iuuenes
 5   III, 1 |          ille, cuius nescio utrum bona an uitia patriae perniciosiora
 6    IV, 1 |    recordanda sumpsit. quapropter bona cum uenia duo Metelli, Macedonicus
 7     V, 2 |      senatus his et libertatem et bona restituit, et si quid amplius
 8    VI, 3 |       iussit neque eo respondente bona adulescentis hastae subiecit.
 9    VI, 3 |           qui parere nesciret, et bona eius et ipsum uendidit. ~
10    VI, 9 |   appellationem inussit, siquidem bona eius a creditoribus, quia
11    VI, 9 |      existimari neque dici debent bona, quae, ut inflictorum malorum
12   VII, 1 |        maxima, sed etiam perpetua bona congerit. ~7.1.1 Videamus
13   VII, 2 | inmortalibus arbitrabatur quam ut bona tribuerent, quia ii demum
14   VII, 2 |       permitte, quia qui tribuere bona ex facili solent, etiam
15   VII, 2 |         ferret 'ego uero' inquit 'bona <omnia> mea mecum porto':
16   VII, 4 |           belli malis urgueretur, bona pacis fruenda securae Karthagini
17   VII, 7 |         nitebantur, tamen paterna bona optinuit: nam L. quidem
18   VII, 7 |          natum, diuus Augustus in bona paterna ire decreto suo
19   VII, 7 |    impetrauerat ut restitui se in bona Naeui Ani iuberet, quorum
20  VIII, 1 |  prouincia nihil abstulisset, tam bona condicione uti non potuerit.
21  VIII, 2 |          facere oporteret ex fide bona. Cato, ut est edoctus de
22    IX, 6 |         adferens, quantum salutis bona fides praestat. habeat igitur
23    IX, 11|        quatenus uitae humanae cum bona tum etiam mala substitutis
24    IX, 12|         sed reum perisse, nec sua bona hastae posse subici, ac