Liber, caput

 1     I, 1| pependisset! in ea namque acie xv Romanorum caesa, vi capta, x fugata
 2     I, 1|            e uestigioque Epidauri Romanorum legatos in templum Aesculapii,
 3     I, 1|           auxilium, quo uictoriam Romanorum adiuuit, nonne memoria celebrandum
 4    II, 4|         traxerunt, nouitate grata Romanorum oculos permulsit, et quia
 5    II, 7|           enim, qui ex praesidiis Romanorum ad hostes <trans>fugerant
 6    II, 7|         cum ei Hannibal vi milium Romanorum, quae capta in castris habebat,
 7    II, 8|          multas urbes, ita ciuium Romanorum nullum oppidum uexit. Piget
 8   III, 2|          quo Hannibal magis uires Romanorum contudit quam animos fregit,
 9   III, 8|           monere Dasium coepit ut Romanorum potius quam Karthaginiensium
10     V, 1|     equitibus, quos in praesidium Romanorum adduxerat, ab imperatore
11     V, 1|       fueris? unus uidelicet tibi Romanorum Quintius placet, in quo
12     V, 1|    altitudine humanitatis legatis Romanorum ad redimendos captiuos castra
13     V, 1|   admirabilem uocem pro funeribus Romanorum ducum arbitria statuentis
14     V, 2|           altera captis militibus Romanorum alimenta subministrare non
15     V, 2|        unus, sed duo milia ciuium Romanorum pilleata comitata sunt,
16    VI, 4| interempturum. hae unius minae et Romanorum languentibus animis calorem
17    VI, 5|          gratia eductos in castra Romanorum perduxit. quibus interceptis
18    VI, 5|           potestati, sed fidei se Romanorum conmisisse, omnem iram placida
19   VII, 3|         inquit 'Hannibal, cum dux Romanorum magnas secum maritimas trahens
20   VII, 4|   abdiderant, poplites pugnantium Romanorum ce ciderunt. haec fuit Punica
21    IX, 1|        acerrimus hostis Sertorius Romanorum exercituum oculos Lusitanis
22    IX, 2|          una epistola lxxx ciuium Romanorum in Asia per urbes negotiandi
23    IX, 9|       dixisset 'occide', et forte Romanorum legati interuenissent, satellites