Liber, caput

 1     I, Praef|          colligitur, tua praesenti fide paterno auitoque sideri
 2     I, 1    |            delusa sacrarum sortium fide reuerte<re>tur, incidit
 3    II, 1    |         praecipue matronae sincera fide incorruptum esse animum,
 4    II, 9    |            causa, quod non sincera fide secum in gratiam redisset.
 5   III, 8    |            ab inimico, uerita<ti>s fide caruit. sed non ita multo
 6   III, 8    |         est nihilominusque sincera fide accusatum Demostratum damnauit.
 7    IV, 3    | supergressa, amorem mariti egregia fide pensauit, quae post eius
 8    IV, 7    |     fortuna esse uoluit, cum multa fide praestitit. erat ob Octauio
 9     V, 1    |       uolente uenit ad eum dataque fide in eodem gradu amicitiae
10     V, 2    |           do natus, constantissima fide perduxit, adeo ut eum non
11    VI, 2    |    persequi propositum est, nostra fide propria aestimatione referatur. ~
12    VI, 4    |         publicae salus ex sociorum fide penderet, ut eorum animi
13    VI, 5    |          tamen, quod parum liquida fide id gestum ab imperatore
14    VI, 7    |            praestitit singularique fide id egit, ut, cum ceteri
15   VII, 3    | fortitudinis Nolanum peditem dubia fide suspectum et strenuae operae
16   VII, 3    |             parata est depositi se fide soluere, sed nisi socium
17   VII, 6    |           6.3 In illa obsidione et fide cum trecenti Praenestini
18  VIII, 1    |           magnam manum interposita fide praetor in Hispania interemisset,
19  VIII, 1    |     defensionis praesidia inualida fide nitebantur et qui iudicabant
20  VIII, 2    |           dare facere oporteret ex fide bona. Cato, ut est edoctus
21  VIII, 15   |     defensionis praesidia inualida fide nitebantur et qui iudicabant
22    IX, 11   |     clientem suum confugit. sed ne fide eius tutus esse posset,
23    IX, 11   |        rapior: quis enim amicitiae fide extincta genus humanum cruentis