Liber, caput

 1     I, 1 |       rei publicae tempestate C. Fabius Dorsuo memorabile exemplum
 2    II, 2 |         senator enuntiauerit. Q. Fabius Maximus tantum modo, et
 3    II, 2 | pertinaciter retentus est, ut Q. Fabius Maximus quinquies consul,
 4    II, 2 |  imperauit.> cuius uoci continuo Fabius obsecutus 'non ego' inquit, '
 5    II, 2 |         equites idibus Iuliis Q. Fabius transuehi instituit. idem
 6    II, 7 |        aduersus imperium eius Q. Fabius Rullianus magister equitum
 7    II, 7 |         11 In eadem prouincia Q. Fabius Maximus ferocissimae gentis
 8   III, 2 |    equestris, cuius mira uirtute Fabius Maximus Rullianus magister
 9   III, 5 | imperatoris clarissimi filius Q. Fabius Maximus quam perditam luxuria
10   III, 8 |  constantia admirabilis, quam Q. Fabius Maximus infatigabilem patriae
11    IV, 1 |      facti reprehensione. ~4.1.5 Fabius uero Maximus, cum a se quinquies
12    IV, 3 |       huic animi eius iudicio Q. Fabius Gurges, N. F<abius> Pictor,
13    IV, 3 |     iudicio Q. Fabius Gurges, N. F<abius> Pictor, Q. Ogulnius subscripserunt.
14    IV, 8 |        populo Romano praestitit: Fabius in honorem patriae paupertatem
15     V, 5 |          imperio. ~5.5.2 M. uero Fabius consul inclita pugna Etruscis
16     V, 5 |    sustinuit, quia eo proelio Q. Fabius frater eius consularis fortissime
17     V, 7 |      dotem secum adferat. ~5.7.1 Fabius Rullianus quinque consulatibus
18    VI, 1 |        perferret. ~6.1.5 Q. uero Fabius Maximus Seruilianus honoribus,
19    VI, 6 |        Apollonia Romam missos Q. Fabius, Cn. Apronius aedili<cii>
20   VII, 3 |     sequitur ~ narrandum est. Q. Fabius Labeo, arbiter a senatu
21   VII, 3 |          oculis peruidit. ~7.3.7 Fabius autem Maximus, cui non dimicare
22  VIII, 13|         gessit. ~8.13.3 Q. autem Fabius Maximus duo<bus> et lx annis
23  VIII, 14|          nam quid sibi uoluit C. Fabius nobilissimus ciuis, qui,