Liber, caput
1 I, 1| ne cum C. Caesare ultimam belli fortunam experiri contenderet,
2 II, 9| Salinator, secundi Punici belli temporibus firmissima rei
3 III, 2| exercitum diffudit labentemque belli fortunam diuino animi ardore
4 III, 7| credidisset, secundi Punici belli finis inuentus non esset. ~
5 IV, 4| Atilius Regulus, primi Punici belli qua gloria, qua clades maxima,
6 V, 2| Quem secundi etiam Punici belli tempore exhibuit: cum enim
7 V, 3| solum contusam et confractam belli Punici armis rem publicam,
8 V, 4| occasione bene <con>ficiendi belli inductus legitimum optinendi
9 V, 8| genuisse. licuit, donec belli ciuilis rabies praeteriret,
10 VI, 5| dubium quin Falisci deposita belli gerendi pertinacia tradituri
11 VI, 6| tetendit. apud quos cum de fine belli ageret, et tribunus militum
12 VI, 9| Valerius Flaccus secundi Punici belli temporibus luxu perditam
13 VI, 9| Mitridatem conpescuit, socialis belli fluctus repressit, Cinnae
14 VI, 9| apud Liparas captus, cum belli iure omnia perdidisset,
15 VII, 2| omnibus, quos modo saeuitia belli incolumes abire passa fuerat,
16 VII, 3| longinqui et periculosi belli respectu sollicitis animis
17 VII, 3| aliqua suspicione trahendi belli respergeret, totius Italiae
18 VII, 4| suam, quoniam ita ratio belli desiderabat, mentitus hosti
19 VII, 4| perseuerasset? <Sic>ilia belli malis urgueretur, bona pacis
20 VII, 5| prosecutus est. Achaici etiam belli, cui summam manum L. Mummius
21 IX, 1| autem nostrae secundi Punici belli finis et Philippus Macedoniae
22 IX, 3| pertinacissimis precibus instantis belli commilitium exprimeret.
23 IX, 3| tunc inter eas finem fore belli dixit, cum alterutra [pars]
|