Liber, caput

 1     I, 1 |         eaque re ab auguribus ad senatum relata iussu eius C. Figulus
 2     I, 1 |   fortunam deductus ac missus ad senatum populumque Romanum legatus,
 3     I, 1 |        id fecisse existimaretur, senatum, in quo ei parricidarum
 4     I, 1 |     tribunal consulum et inde ad senatum perlatus ordine totius casus
 5    II, 9 | uenissent, legati ab eo missi ad senatum de permutandis captiuis,
 6   III, 2 |        praesentia enim animi sui senatum et equestrem ordinem ad
 7   III, 4 |  incolumem reduceret. quin etiam senatum gratias ei agentem, quod
 8   III, 7 |       secutus> est, si quidem et senatum totum et uniuersum equestrem
 9   III, 8 |        speciosus uictor Campanum senatum impii decreti auctorem funditus
10   III, 8 |     partibus Sulla occupata urbe senatum armatus coegerat ac summa
11    IV, 1 |          in urbem uenissent, nec senatum illa de re habuit, quia
12    IV, 3 |          et quidem prius quam ad senatum legationem referrent, detulerunt,
13     V, 5 |       Laelio iunctus erat, tamen senatum supplex orauit ne prouinciae
14     V, 8 |          se credidit: nam cum ad senatum Macedonia de filio eius
15    VI, 5 |         necaturum. ea res cum ad senatum esset delata, missis legatis
16    VI, 6 |    noluerant, obsessi legatos ad senatum auxilium inplorantes miserunt.
17   VII, 3 |        est. quam rem consules ad senatum detulerunt. qui, tametsi
18  VIII, 13|     loquar? qui omnibus, quos in senatum con<sul> uocauerat, superstes
19  VIII, 15|         fieri oportere exercitus senatum litteris admonuit. ita nescias
20  VIII, 15|        studio ab eo petierunt ut senatum ipsorum, qui mille hominum
21    IX, 5 |      Karthaginiensem et Campanum senatum quasi aemulatio fuit: ille
22    IX, 6 |     strangulando, et Acerranorum senatum eadem ratione extra moenia