Liber, caput

 1     I, Praef|     conprehenderit, aut quis compos mentis domesticae peregrinaeque
 2    II, 5    |       deferebantur. haec ad humanae mentis aestus leniendos cum aliqua
 3   III, 1    |       hominis et admirationem dubio mentis iudicio fluctuatur. ~
 4   III, 2    |             reddidit. ~3.2.13 Eodem mentis proposito usus est Scipio <
 5   III, 2    |          custodia mori coacti parua mentis constantia, in qua xxx tyrannorum
 6   III, 3    |         tyranno et Phalari uaesanae mentis feritatem a se deripi posse.
 7   III, 3    |       timiditatem effecit ut subito mentis inpulsu concitati Phalarim
 8   III, 8    |           contempsit, dum speciosum mentis suae flecti non uolt rigorem. ~
 9    IV, 1    |           emerendis.. ~Eodem robore mentis causam Hannibalis in senatu
10    IV, 2    |        consulem ageret. quae quidem mentis ad tranquilliorem habitum
11    IV, 4    |          rerum conlabi solet, bonae mentis usurpatio nullum tristioris
12     V, 2    | inprudentisque uulgi errorem gratae mentis significatione correxit. ~
13     V, 2    |             etiam praepotens gratae mentis fuit impetus: duas enim
14     V, 3    |             3.2 Hunc ingrate lapsae mentis errorem consentanea ciuitatis
15    VI, 1    |     Metellus quoque Celer stuprosae mentis acer poenitor extitit Cn.
16   VII, 2    |         poenae genus, spei uiam uno mentis impetu rapiendo. ~7.2.6
17   VII, 2    |    aestimanda animo. quae domicilio mentis inclusa nec mortalium nec
18  VIII, 14   |           dissiceretur, quem quidem mentis furorem eculeo inpositus
19    IX, 1    |      emendatione separentur, gemino mentis errore co<ne>xae. ~9.1.1
20    IX, 1    |        loquar, quas et inbecillitas mentis et grauiorum operum negata
21    IX, 11   |          cernam? omni igitur impetu mentis, omnibus indignationis uiribus
22    IX, 12   |            robore membrorum uigorem mentis hebescere, quasi, abnuente