Liber, caput

 1     I, 1 |          cum sciamus recte ab ea plurimum licentiae uindicari, penes
 2    II, 2 |        linguae uolubilitate, qua plurimum ualent, excussa per interpretem
 3   III, 2 |    amplificanda et tuenda patria plurimum laboris ac periculi sustinebat,
 4   III, 2 |          loci opportunitate, qua plurimum adiuuabatur, spoliatus occidere
 5   III, 8 |          Callippum, quorum fidei plurimum credebat, tamquam insidias
 6    IV, 2 |           si bellum pace mutatum plurimum gaudii adfert, offensarum
 7    IV, 2 |      difficili temporum articulo plurimum salutis urbi atque Italiae
 8    IV, 3 |          nam quae urbs uoluptati plurimum tribuit, imperium maximum
 9    IV, 4 |          intra priuatos parietes plurimum poterant: patriae enim rem
10     V, 1 |   habituram credens, <quae> quam plurimum humanitatis habuisset. ~
11     V, 4 |         pietas uero etiam amoris plurimum meretur. ~5.4.ext.3 Vos
12     V, 6 |       posse, qua populus Romanus plurimum ualeret, Curtius et animi
13    VI, 1 |   tacuisse uerecundoque silentio plurimum in ultionem suam ualuisse. ~
14   VII, 4 |     beniuolentiam, ut apud omnes plurimum posset consecutus, familiarem
15  VIII, 1 |      uirorum in protegendis reis plurimum ualuit, ita <in> opprimendis
16  VIII, 5 |       tamen aut auctoritate, qua plurimum pollebat, aut religione,
17  VIII, 9 | Potentiam uero eloquentiae, etsi plurimum ualere animaduertimus, tamen
18  VIII, 10|         10.2 Q. autem Hortensius plurimum in corporis decoro motu
19  VIII, 11|   litterarum percipiendo studium plurimum rei publicae profuit: nam
20    IX, 10|    causam Papiria tribus, in qua plurimum postea Tusculani in ciuitatem
21    IX, 12|      ultimus dies continet, quia plurimum interest quibus auspiciis