Liber, caput

 1     I, 1 |   tristitia implicatis militum animis, nocturnis totius exercitus
 2     I, 1 |   melius illi et diuturnius in animis hominum sepulcrum constituens
 3    II, 7 |        corporibus fatigatis et animis desperatione uitae inplicatis
 4    II, 10|       enim et iucundo introitu animis hominum adlabitur admirationis
 5   III, 3 |  excitandis ad uigorem iuuenum animis promptissimus, praeceptorum
 6    IV, 1 |       miserabiliter exigentem, animis pariter atque armis confirmatum
 7    IV, 3 |      etiam in uniuersae plebis animis saepe numero cognita est,
 8    IV, 4 |        aluit. exurgamus potius animis pecuniaeque aspectu debilitatos
 9     V, 2 |      erga Romanos dimittere ex animis noluissent, Vestia Oppia
10     V, 3 |      iussu tuo interempti mors animis hominum non sine aliqua
11     V, 6 | insuper id omnes promptissimis animis praestiterunt: non ignorabant
12     V, 7 |    pudori inputans. subiciatur animis senex, rex, amans: iam patebit
13    VI, 3 |      hostes libertatis insitum animis antiqui haberent parietum
14    VI, 4 |      et Romanorum languentibus animis calorem pristinum reddiderunt
15    VI, 6 |     deuicta duces eius fractis animis consilia petendae pacis
16    VI, 6 |         ita in sociorum quoque animis constantem recognouit. ~
17    VI, 9 |               6.9.init. Multum animis hominum et fiduciae adicere
18   VII, 2 |    enim paenitentiaeque plenis animis nostris subicit, quo minus
19   VII, 3 |      belli respectu sollicitis animis paruissent, remittere <eis>
20  VIII, 9 |       fatebatur habitare inque animis eorum, qui illum audierant,
21  VIII, 15|        15.init. Candidis autem animis uoluptatem praebuerint in