Liber, caput

 1     I, 1 |      intercepta manibus, tantum Romanae militiae decus barbarorum
 2     I, 1 | audierunt. Caelius etiam certus Romanae historiae auctor sermonem
 3    II, 2 |       cepit, quoniam summam uim Romanae eloquentiae adiuuerat. conspicuae
 4    II, 4 |        standi uirilitas propria Romanae gentis nota esset. ~2.4.
 5   III, 2 |        3.2.8 Reddendus est nunc Romanae iuuentuti debitus gloriae
 6    IV, 3 |       Curius, exactissima norma Romanae frugalitatis idemque fortitudinis
 7    IV, 7 |   mortem uidere, haec sunt uera Romanae amicitiae indicia, illa
 8    IV, 7 |       quoque bene facta referre Romanae urbis candor hortatur. Damon
 9    IV, 8 |      potuit. ~4.8.5 Illius uero Romanae liberalitatis caelestem
10     V, 1 |          o munificentiam gentis Romanae deorum benignitati aequandam!
11     V, 1 |        est. ~Ne Aegyptus quidem Romanae humanitatis expers fuit.
12     V, 1 |         inopiam et deformitatem Romanae cladis mutarunt. quo animo
13     V, 2 |   Corneliae familiae atque urbi Romanae quam sibimet <ip>si ~ superesse.
14     V, 3 |        iussit ac protinus caput Romanae eloquentiae et pacis clarissimam
15     V, 9 |      suis temporibus ornamentum Romanae eloquentiae fuit, admirabilis
16    VI, 1 |       ipsa uoluisti. ~6.1.1 Dux Romanae pudicitiae Lucretia, cuius
17    VI, 6 |         ulla ex parte respectum Romanae societatis deposuit. itaque
18   VII, 3 | insidiosa adumbratio eius, nisi Romanae urbi et Fabii pietas et
19   VII, 4 |      est tunc profecto Iuppiter Romanae uirtutis, praesidium ab
20  VIII, 15|      quia sine ulla deminutione Romanae maiestatis extera quoque