Liber, caput

 1    II, 8 |    desideraret, negauit id fieri oportere Lutatius, ne in honore triumphi
 2   III, 2 |          genere laudis adsignari oportere. sed patere, obsecro, uno
 3   III, 7 |      posse, respondit in hoc eis oportere parci, ne hostibus tantae
 4    IV, 1 |   accusarent. adiecit quoque non oportere patres conscriptos se rei
 5    IV, 1 | discedens adiecit ita sibi credi oportere, si et alii idem adseuerassent,
 6    IV, 2 |          deposuit existimans non oportere eos priuatis inimicitiis
 7    IV, 3 |          decorauit praefatus non oportere a magistratu e publica pecunia
 8    VI, 1 |       cum fortibus uiris pacisci oportere, ut externis periculis domesticas
 9    VI, 4 | negantibus quibusdam id committi oportere 'fidenter' inquit 'in aciem
10    VI, 5 |     futurum, sed eam uulgari non oportere, postulauitque ut aliquis
11   VII, 2 |       ferro aguntur administrari oportere arbitrabatur. summa ratione:
12   VII, 2 |      mallent. quo colligebat non oportere nos quae fortuito patiamur
13   VII, 2 |        Periclen uaticinantem non oportere in urbe nutriri leonem,
14   VII, 2 |          interrogatus deleri eas oportere dixit, ut aut maximo beneficio
15   VII, 3 |          modo extant, ita aiebat oportere homines in usu amicitiae
16  VIII, 1 |         <prae>propere debilitari oportere: idque proximo exemplo aeque
17  VIII, 9 |    exclamaret caueri illum ciuem oportere, quod Pisistrati orationi
18  VIII, 15|    tempore datus est, quod fieri oportere exercitus senatum litteris
19    IX, 7 |          Romae decessisse, neque oportere clarissimae familiae ignotas
20    IX, 10|    secutis sola Pollia iudicaret oportere publice eos uerberatos securi