Liber, caput

 1     I, 1 |         sibi dexteram somnio prius cognouit quam exitu sensit: existimauit
 2     I, 1 |           ut Antipatri filium esse cognouit, adiecto uersu Graeco, qui
 3     I, 1 |           futurum certo cum euentu cognouit. ~1.7.ext.8 At Karthaginiensium
 4    II, 4 |          suppetente ex gubernatore cognouit haud procul apparere fumum,
 5   III, 2 |            bellum gerens, postquam cognouit a quodam gentis huius iuuene
 6   III, 7 |           eo in consilium adhibito cognouit. itaque acer et uehemens
 7   III, 7 | Atheniensibus ciuitatem sibi datam cognouit, 'et ego' inquit 'illis
 8    IV, 1 |         Romanus a Graccho deceptam cognouit moderationemque eius debita
 9    IV, 1 |          militibus Aegypti occisos cognouit. quorum interfectores ad
10    IV, 7 |           missos equites aduenisse cognouit, quodam in loco iustae poenae
11     V, 1 |      delatus est. quod ubi senatus cognouit, continuo illo quaestorem
12     V, 4 |        postquam Manlius adulescens cognouit, protinus urbem petiit et
13     V, 5 |           ut fratrem germanum esse cognouit, multum ac diu conuicio
14     V, 6 |            uulneraret. id postquam cognouit, depositis insignibus imperii
15     V, 10|     Mantineam in proelio cecidisse cognouit: nec ideo institutum deorum
16    VI, 2 |          esset orabat. quod ubi is cognouit, non debitam sibi admiratus
17    VI, 5 |         Aristides. is postquam rem cognouit, classem illum Lacedaemoniorum,
18   VII, 2 |         exanimem prostrauit. id ut cognouit consul, fidente animo et
19  VIII, 7 |           saeculorum obseruationes cognouit. inde ad Persas profectus
20    IX, 3 |       <to>tam subegisset, postquam cognouit Q. Pompeium consulem inimicum