Liber, caput

 1     I, 1 | temeritatem Ti. Gracchi grauissimi ciuis tristis exitus et prodigio
 2    II, 3 |           legendo militem abrupit, ciuis alioqui magnificus, sed
 3   III, 2 |    uictoriam et cum ea spem maximi ciuis [Rulliani] patriae restituit. ~
 4   III, 4 |             quam] consul ante quam ciuis, sed in bello gerendo utilior
 5   III, 4 |            nihil ad se pertinentia ciuis Romani iura conplexum Sabelli
 6   III, 5 |            Maximi Allobrogi<ci> et ciuis et imperatoris clarissimi
 7    IV, 1 |            in tutela patriae bonus ciuis locum obtineret, malus et
 8     V, 3 |          amantissimus rei publicae ciuis, cum in Auentino C. Gracchi
 9     V, 3 |         proici, intra quos optimus ciuis uixerat. ~Quid abest igitur,
10    VI, 2 |            pulsata tunc est eximii ciuis potentia hinc inuidiosa
11    VI, 3 |        supplicio adfecerunt, unius ciuis humilibus blanditiis totius
12  VIII, 1 |           sit his aduersus hostem, ciuis uero salutem tanto fragore
13  VIII, 13|        agrorum suorum culturae, et ciuis et patris familiae optabile
14  VIII, 14|      uoluit C. Fabius nobilissimus ciuis, qui, cum in aede Salutis,
15    IX, 2 |            tenuit clarissimique et ciuis et oratoris sanguine contaminari
16    IX, 7 |   interemit, ut caede inte gerrimi ciuis facultas apiscendae potestatis
17    IX, 8 |       honorum omnium consummatione ciuis eximius, propter falsas
18    IX, 10|      adprobauit: cum enim Adrianus ciuis Romanos, qui Vticae consistebant,
19    IX, 11|         quod ad salutem clarissimi ciuis recuperandam attinuit, acerba
20    IX, 14|          quoque speciem amplissimi ciuis in personis mediocribus