Liber, caput

 1     I, 1 |    inuictae leges necessitudinis pectus alioquin procul amentia
 2    II, 2 |       erat et altum rei publicae pectus curia silentique salubritate
 3   III, 7 |      Bithyniae Marte ipso iudice pectus Hannibalis praegrauasset. ~
 4   III, 8 |          animosum bonae fiduciae pectus emenso quasi debitum opus
 5    IV, 1 |       Pittaci quoque moderatione pectus instructum. qui Alcaeum
 6    IV, 6 |          audita doloris inpotens pectus suum gladio percussit. interuentu
 7     V, 2 |       praecipue Masinissae regis pectus grati animi pignoribus fuerit
 8     V, 4 | hostilibus armis liberauit. ergo pectus dolore acceptae iniuriae,
 9     V, 5 |           quo illum interemerat, pectus suum transuerberauit seque
10     V, 9 |     magno impetu recta cogitatio pectus iuuenis occupauit continuoque
11    VI, 2 |         ipsa mansuetudine mitius pectus aes alienum Pompei ex suo
12    VI, 3 |         3.init. Armet se duritia pectus necesse est, dum horridae
13   VII, 2 |          telum in ipsum pullarii pectus eumque exanimem prostrauit.
14   VII, 4 |      expugnare non posset, intra pectus suum multum ac diu consiliis
15  VIII, 12|    Platonis quoque eruditissimum pectus haec cogitatio attigit,
16  VIII, 14|         8.14.ext.2 Nam Alexandri pectus insatiabile laudis, qui
17    IX, 11|      etiam Magi Chilonis amentia pectus, qui M. Marcello datum a
18    IX, 11|          occideris', protinusque pectus eius gladio traiecit. conlapsus
19    IX, 12|      nihil horum Coma, sed intra pectus inclusa anima finem sui