Liber, caput
1 I, 1 | famulata. ~1.1.10 Quod animi iudicium in priuatorum quoque pectoribus
2 IV, 2 | iuncti essent potestate. id iudicium animi eius et praesens aetas
3 IV, 8 | probabiles fontes, uerum iudicium et honesta beniuolentia:
4 VI, 2 | immerenter damnata, prouocare <se iudicium uociferata est, eoque interrogante
5 VI, 5 | Scaurum principem ciuitatis in iudicium populi deuocauit, ut, si
6 VII, 2 | esset, fecerat, numquam id iudicium pronuntiatione sua finire
7 VII, 8 | questus, quod ad hastae iudicium adtinuit, cineres fratris
8 VIII, 1 | conploratam defensionem in iudicium attulit, ut, cum accusator
9 VIII, 1 | caput alterius petentem in iudicium triumphos et tropaea spoliaque
10 VIII, 1 | seuerae notae et illud populi iudicium, cum M. Aemilium Porcinam
11 VIII, 2 | 2 Notum suis temporibus iudicium commemoraui, sed ne quod
12 VIII, 3 | causam suam L. Titio praetore iudicium cogente maximo populi concursu
13 VIII, 5 | unum, cuius noua ratione iudicium ingressa auctoritas confirmata
14 VIII, 10| Consentaneum huic Demosthenis iudicium. qui[dam], cum interrogaretur
15 VIII, 15| ductae de sanctissima femina iudicium facerent, cunctis castitate
16 IX, 1 | cum Considio publicano iudicium nanctus est. in quo L. Crassus
17 IX, 1 | nequissimum. ~9.1.7 P. autem Clodi iudicium quanta luxuria et libidine
18 IX, 12| cum M. Ciceronem, qui id iudicium cogebat, praetextam ponentem
19 IX, 15| contendit, in centumuirale iudicium adeo fauorabilis descendit,
|