Liber, caput

 1     I, 1 |       constat. quo genere monstri tanti apparatus significatus est
 2     I, 1 |         ciuitas nostra, cum finem tanti et tam diutini mali neque
 3    II, 6 |          te' inquit 'habere ciuem tanti muneris impium aestimatorem
 4    II, 10|        indignum rati integritatem tanti uiri exigua cera et paucis
 5    II, 10|          conspectum et congressum tanti uiri quasi caeleste aliquod
 6    IV, 4 |    adtinet ulteriore disputatione tanti uiri paupertatem scrutari:
 7    IV, 4 |            redimi publice iussit. tanti aerario nostro uirtutis
 8    IV, 5 |    sermone uulgi carpebatur, quod tanti uiri sanguinem clientelamque
 9     V, 1 |   Antigonus correpto iuuene, quod tanti uiri subitae ruinae inmemor
10     V, 3 |          erat. sed inmemor patria tanti uiri maximorum meritorum
11     V, 3 |        querebatur xv milia aeris: tanti namque poena finita est.
12     V, 10|         manum a poste remouit, ne tanti templi dedicationem interrumperet,
13     V, 10| detraheret. non sine causa igitur tanti roboris animus ad Olympii
14   VII, 2 |          Poenorum nuntiante inque tanti successus fidem anulos aureos
15   VII, 3 |     reliquit. profecisset aliquid tanti beneficii insidiosa adumbratio
16  VIII, 9 |      subuenisset eloquentia, spes tanti imperii in ipso paene ortu
17    IX, 2 |         corpora Tiberis inpatiens tanti oneris cruentatis aquis
18    IX, 2 |     Caesar piaculo caderet. paene tanti uictoriae eius non fuerunt,