Liber, caput

 1   III, 2 |        ante tribunal suum capitali supplicio adficiendo uindicaret litterisque
 2   III, 2 |            crudelissimus. profecto supplicio est se liberare tam facile
 3   III, 7 | deprehensos et ad se perductos nec supplicio adfecit nec de consiliis
 4   III, 8 |     salutis beneficio neque mortis supplicio adduci possum ut aut Caesaris
 5    IV, 6 |     inclusi capitali adseruabantur supplicio. quod cum uetere instituto
 6    IV, 7 |           hostis iudicatus, ultimo supplicio adfectus, sepulturae honore
 7     V, 8 |           medio itinere abstractum supplicio mortis adfecit, praefatus
 8    VI, 1 |        sceleratum seruum adfecisse supplicio etiam ipsam puellam necauit.
 9    VI, 3 |           es> ex Senonibus'. huius supplicio aeternae memoriae nota inserta
10    VI, 3 |         non contentus capitali eum supplicio adficere interempto domum
11    VI, 3 |           sed ne in feminis quidem supplicio adficiendis segniorem egit.
12    VI, 3 |           illius adulatum capitali supplicio adfecerunt, unius ciuis
13   VII, 3 |     quidnam se immerentem capitali supplicio innocentemque addiceret,
14  VIII, 4 | adseuerauit. itaque Fannio deditus supplicio adfectus est. paruulo deinde
15    IX, 2 |            odio, uerum tamen tardo supplicio senatus Prusiae regis factum
16    IX, 12|        posuit, uno gradu a publico supplicio manuque carnificis citerior. ~
17    IX, 13|     aliquis merito dixerit Pontico supplicio quam Romano imperio digniorem,
18    IX, 15|           inminens iusto inpendere supplicio coegit.~