Liber, caput

 1     I, 1 |         transgressi sumus, quidam Athenis uir eruditissimus, cum ictum
 2    II, 10|           2 Quantum porro honoris Athenis Xenocrati, sapientia pariter
 3   III, 7 |         ext.1 Ne Euripides quidem Athenis arrogans uisus est, cum
 4   III, 7 |        gentis ius dabo'. aequauit Athenis Thraciam, ne uicissitudini
 5   III, 8 |      forensis, fidei non latentis Athenis Ephialtes accusare publice
 6    IV, 3 |        narrantem audisset quendam Athenis esse clarum sapientia suadentem
 7    IV, 3 |          peruigilio Phryne nobile Athenis scortum iuxta eum uino grauem
 8    IV, 5 |           esse maluit. ~4.5.ext.2 Athenis quidam ultimae senectutis,
 9     V, 3 |          cum ubique tum praecipue Athenis intolerabile uideri debet,
10     V, 6 |       quod quidem non solum totis Athenis, sed in castris etiam contrariis
11     V, 6 |          solo aequatam in lectulo Athenis iacens, et quidem Macedonum
12    VI, 4 |          clarissimum columen, cum Athenis causam diceret, defensionemque
13    VI, 9 |      narrentur. perditae luxuriae Athenis adulescens Polemo, neque
14   VII, 3 |         parum prudenter. qui<dam> Athenis uniuerso populo inuisus
15  VIII, 7 | patrimonium suum patriae donauit. Athenis autem compluribus annis
16  VIII, 10|    iudicialem ignominiam relictis Athenis Rhodum petisset atque ibi
17  VIII, 11|           11.ext.3 Tenet uisentis Athenis Volcanus Alcamenis manibus
18  VIII, 11|          manus senserunt: nam cum Athenis xii deos pingeret, Neptuni