Liber, caput

 1     I, 1 |          Quam bene Macedoniae rex Alexander per quietem uisa imagine
 2   III, 8 |      claritate auctoris inlustre. Alexander Macedonum rex incluta iam
 3    IV, 3 | abstinentiam labefecit: quid? rex Alexander diuitiis quatere potuit?
 4    IV, 3 |        uendere noluit. ~4.3.ext.4 Alexander uero cognomen inuicti adsecutus
 5    IV, 3 |       nimirum inhaesit sententia: Alexander Diogenen gradu suo diuitiis
 6    IV, 7 |           ext.2 Quod ita esse rex Alexander sensit. Darei castris, in
 7    IV, 7 | excusationis uerba quaerebat. cui Alexander 'nihil est' inquit 'quod
 8    IV, 7 |           confundaris: nam et hic Alexander est'. utri prius gratulemur?
 9    IV, 7 |      Hephaestio suus alter fuerit Alexander. ego uero grauissimo crimini
10    VI, 4 |        sapientia, tantus in armis Alexander illam uocem nobiliter edidit:
11    VI, 4 |         Parmenion dixisset se, si Alexander esset, usurum ea condicione,
12   VII, 3 |          deposuit. ~7.3.ext.1 Cum Alexander Macedonum rex sorte monitus
13   VII, 3 |        tibi occurrit'. delectatus Alexander et illius tam callido dicto
14   VII, 3 |        excidium eius summo studio Alexander ferretur progressumque extra
15  VIII, 4 |           Agrii argentarii seruus Alexander A. Fanni seruum occidisse
16  VIII, 4 |           Contra P. Atinii seruus Alexander, cum in [hanc] suspicionem
17  VIII, 13|      annum cumulasse. ~8.13.ext.7 Alexander uero in eo uolumine, quod
18    IX, 13|         ext.3 Hoc rege infelicior Alexander, cuius praecordia hinc amor,