Liber, caput

 1     I, 1 |    passus non est, religionique summum imperium cessit, quo<d>
 2     I, 1 |         incommodo suo religione summum implicaret imperium, silentium
 3    II, 2 |         non ego' inquit, 'fili, summum imperium tuum contempsi,
 4    II, 7 |     ordinis et uniuersae plebis summum decus erat, quorumque nutu
 5   III, 1 |  animique procedente tempore ad summum gloriae cumulum peruenturi
 6   III, 5 |       et amplissimorum prouentu summum auctoritatis atque eloquentiae
 7   III, 8 |     fauor consularibus comitiis summum dedecus admittere conabatur
 8   III, 8 |      pelleretur, patria, in qua summum dignitatis gradum obtinebat,
 9    IV, 1 | moderatus ex magna ignominia ad summum imperium transitus fuit,
10    IV, 1 |         ex parte patefecit, sed summum gaudium intra se continuit.
11     V, 3 |        clarissimam dexteram per summum et securum otium amputauit
12     V, 4 |    quaesitum uenerat, ibi breui summum est adeptus imperium, euenitque
13     V, 6 |   publica procedente tempore ad summum imperii fastigium excessit.
14     V, 8 |        a se expulsam reducentes summum imperium obtinens conprehensos
15   VII, 1 |         cessante indulgentia ad summum beatae uitae cumulum perduxerit.
16  VIII, 14|        totiusque terrarum orbis summum columen arx Capitolina possideret,
17    IX, 15|     plenis inpudentiae uelis ad summum audaciae gradum fertur,