Liber, caput

 1    II, 6 | iniuria contrahebant, honesta nimirum tam inhonesto uinculo coniugia
 2    II, 8 | gestas spreuit ac repudiauit, nimirum ~ non plura praecerpens
 3    II, 10|       tremens fugit. Cimbrica nimirum calamitas oculos hominis
 4    IV, 1 |     non togata proelia? omnia nimirum ista praecipua ueneratione
 5    IV, 3 |   obstes'. quibus uerbis illa nimirum inhaesit sententia: Alexander
 6    IV, 4 |    ornamenta sunt mea'. omnia nimirum habet qui nihil concupiscit,
 7     V, 3 |  spiritum ingenerauerat. rude nimirum illud et ferox saeculum,
 8     V, 4 |       respondere docuit? illa nimirum, quae etiam Croesi filium
 9     V, 6 |      fastigium excessit. haec nimirum exempla Sulla et Marius
10     V, 7 |    militibus tradidit, pluris nimirum illud momentum, quo illi
11    VI, 3 | fuerat. cuius iustae ultionis nimirum haec praefatio fuit: 'Manlius
12    VI, 9 |     supplex procubuit. Caduca nimirum et fragilia puerilibusque
13   VII, 6 |    fortiter dimicaret! ex hoc nimirum hoste tanto duci poena magis
14   VII, 8 |       solum heredem reliquit. nimirum consternatio quae<dam> animum
15  VIII, 14|     somno excitant'. Marathon nimirum animum eius ad Artemisium
16  VIII, 15|     perpendi uix potest: illa nimirum cena militaris speciosissimas
17    IX, 1 |       reperturum. ~9.1.2 Huic nimirum magis Aesopus tragoedus