Liber, caput

 1     I, 1 |     ingenio dulcissima summae eloquentiae instillasse uidentur alimenta. ~
 2    II, 2 |    quoniam summam uim Romanae eloquentiae adiuuerat. conspicuae felicitatis
 3    II, 6 |     eius quasi e beato quodam eloquentiae fonte manabat, ab incepto
 4   III, 5 |     summum auctoritatis atque eloquentiae gradum obtinuit, nepos Hortensius
 5     V, 3 |     ac protinus caput Romanae eloquentiae et pacis clarissimam dexteram
 6     V, 9 | temporibus ornamentum Romanae eloquentiae fuit, admirabilis in filio
 7    VI, 2 |       summae dignitatis atque eloquentiae uiro id in curia grauiter
 8  VIII, 3 |      uoluissent, Hortensianae eloquentiae tanta hereditas una feminae
 9  VIII, 5 | robustissimis et felicissimis eloquentiae stipendiis regebat eratque
10  VIII, 5 |       adeptus, nonne in ipsis eloquentiae suae castris testis abiectus
11  VIII, 7 |    commemorato nomine maximae eloquentiae consummatio audientis animo
12  VIII, 9 |      8.9.init. Potentiam uero eloquentiae, etsi plurimum ualere animaduertimus,
13  VIII, 9 |       aditu expers Antonianae eloquentiae steterat++crudele imperium
14  VIII, 9 |       tunc <eloquentia de ui> eloquentiae questa est. cuius facta
15  VIII, 10|                    8.10.init. Eloquentiae autem ornamenta in pronuntiatione
16  VIII, 10|      exhibeatur, C. Gracchus, eloquentiae quam propositi felicioris
17  VIII, 12|    populus non minorem laudem eloquentiae eius quam arti tribueret. ~