Liber, caput
1 I, 1 | is deuersabatur, petere conatus est. pestifero deinde fato
2 II, 6 | diu nequicquam reuocare conatus ad ultimum propositum exequi
3 III, 3 | immolantemque ante altaria conatus occidere est. ceterum inter
4 III, 8 | Saturnini tribuni pl. funesti conatus quantoque malo rei publicae,
5 IV, 7 | eorum adiuuissent, furiosi conatus tam strenui comites, sinistris
6 IV, 7 | incepto consilio frustra conatus abstrahere in isdem perseuerantem
7 V, 1 | Marcellum in agro Bruttio, dum conatus Poenorum cupidius quam consideratius
8 V, 3 | Auentino C. Gracchi nefarios conatus et aciem pia ac forti pugna
9 VI, 3 | libertatem nefarie opprimere conatus fuerat. cuius iustae ultionis
10 VI, 9 | nec sine causa: omnes enim conatus eius placido excipiebantur
11 VII, 3 | opprimere possit, uniuersum conatus prosternere celerius tradiderit
12 VII, 8 | iudicio subuertere frustra conatus est: magis enim centumuiri
13 VIII, 5 | subiectum ex professo opprimere conatus est. nec tamen aut auctoritate,
14 VIII, 11| absumpto posteriores eius conatus adsurgere quo tendebant
15 IX, 7 | nolebat, lapidibus prosternere conatus est, adfirmantem tres tantum
16 IX, 8 | 2 Nam C. Caesaris anceps conatus, etsi caelestium cura protectus
17 IX, 12| insertisque manibus diuellere conatus est. quas arbor excussis
|