Liber, caput

 1   III, 3 |        erit' inquit, 'effeminate adulescens, haec quoque pars corporis
 2    IV, 3 |         Marcius patriciae gentis adulescens, Anci regis clara progenies,
 3    IV, 5 |        ea regione pulchritudinis adulescens nomine Spurinna, cum mira
 4     V, 1 |    potuit ut, etiamsi expirasset adulescens, aequiore animo desiderium
 5     V, 1 |     tyranni narrabitur. qui, cum adulescens quidam amore filiae eius
 6     V, 3 |          Carbonis, a quo admodum adulescens de paternis bonis in foro
 7     V, 4 | subtraheret. id postquam Manlius adulescens cognouit, protinus urbem
 8     V, 6 |     animi et generis nobilissimi adulescens interpretatus urbem nostram
 9    VI, 1 |     facere paratum diceret, quod adulescens ille palam atque aperte
10    VI, 9 |        perditae luxuriae Athenis adulescens Polemo, neque inlecebris
11   VII, 3 |         cuius precibus obsecutus adulescens infelicis animi impetum
12   VII, 4 |         baculo decussit. cognito adulescens silentio simul ac patris
13   VII, 5 |          cum aedilitatem curulem adulescens peteret manumque cuiusdam
14   VII, 7 |       peractis deinde stipendiis adulescens domum petiit: errore patris,
15  VIII, 10|        quam propositi felicioris adulescens, quoniam flagrantissimo
16  VIII, 13|     omnino ex his operibus, quae adulescens sustinere adsueuerat, quo
17    IX, 14|         Eximiae uero nobilitatis adulescens Cornelius Scipio, cum plurimis