Liber, caput

 1     I, 1 |          certam spem clarissimi triumphi animo praesumpsit. ~1.5.
 2    II, 8 |        cuius sinu quoniam omnes triumphi manarunt, sequitur ut de
 3    II, 8 | oportere Lutatius, ne in honore triumphi minor potestas maiori aequaretur,
 4    II, 8 |        qui tam expetendum aliis triumphi honorem decretum sibi a
 5    II, 8 |      nomina instar aeterni sunt triumphi. sed clarissimos solidae
 6    II, 10|         funeri speciem alterius triumphi adiecit: bis enim te, Paule,
 7    IV, 1 |         L. Cornelius Scipio die triumphi sui ante currum actos hostium
 8    IV, 1 |      cum intra septimum lapidem triumphi quaerebantur, maiorem autem
 9    VI, 3 | consulatus ac duo speciosissimi triumphi profuerunt: senatus enim
10    VI, 9 |     namque praeturae splendore, triumphi claritate, consulatus decore,
11   VII, 1 |       potestatem, speciosissimi triumphi praetextum largita est,
12  VIII, 15|    consulatus ac duo amplissimi triumphi: ad rogum enim usque gaudio
13    IX, 3 |         damnationis memor, haec triumphi gloriae intenta. sed nescio
14    IX, 3 |     corrupit meritumque honorem triumphi hostium quam irae fortior
15    IX, 12|        dux Q. Catulus, Cimbrici triumphi C. Mario particeps a senatu