Liber, caput

 1     I, 1 |  admodum comes fugae patris a Pompeio deuicti fuit. ~1.8.ext.14
 2    II, 6 |    quo tempore Asiam cum Sex. Pompeio petens Iulidem oppidum intraui:
 3    IV, 2 |     ita misericordia, quam Q. Pompeio praestitit, probanda. cui
 4    IV, 6 |       quin etiam uictum a Cn. Pompeio per efferatas gentes fugientem
 5     V, 1 |       soceri uultum induit ac Pompeio cum proprias tum et filiae
 6     V, 2 | dictator enim priuato et<iam> Pompeio et caput adaperuit et sella
 7     V, 2 |       adiutas. multa insignia Pompeio, sed nescio an hoc quicquam
 8    VI, 2 |       et fortissimum erat Cn. Pompeio maledicere et tutissimum.
 9    VI, 2 |       C. Iuli Caesar, pro Cn. Pompeio Magno, quondam genero tuo,
10   VII, 7 |  Magni familiaris ipso quidem Pompeio signatore heres scriptus
11  VIII, 5 |       abrogata fides absoluto Pompeio, sed ne potentia inimicum
12  VIII, 15|   interrogaretur, si <in> uno Pompeio Magno omnia reponere perseuerasset,
13    IX, 14|      referemus. ~9.14.1 Magno Pompeio Vibius ingenuae stirpis
14    IX, 14|  Pompeius in illis et illi in Pompeio salutari possent. certe,
15    IX, 15|       etiam cum C. Caesar Cn. Pompeio adulescente in Hispania