Liber, caput

 1     I, 1 |         urbem petens existimauit duos iuuenes excellentis formae
 2     I, 1 | Thessalia oppidum, nuntiatum est duos iuuenes ad ianuam uenisse
 3   III, 2 |       metum haesitantis, unusque duos acerrima pugna consertos
 4    IV, 1 |       Syria prouincia moraretur, duos egregiae indolis filios
 5    IV, 3 |           Scipio Aemilianus post duos inclytos consulatus totidemque
 6     V, 7 |       mea pellam'. habebat autem duos praeterea optimae indolis
 7     V, 10|       insignis, egregiae indolis duos iure adoptionis in Corneliam
 8     V, 10|  translatos sibi ipse denegauit: duos ei fortuna abstulit. quorum
 9    VI, 2 |       mittam'. ita eodem iudicio duos sustinuit reos, accusatione
10    VI, 2 |         se dedit: e quorum turba duos retulisse abunde erit. ~
11    VI, 9 |    conparatione expendere uelit, duos in uno homine Sullas fuisse
12   VII, 3 |        suam sententiam perduxit: duos enim in conspectu eorum
13   VII, 3 |          beniuolentiae inuolutum duos simul populos fefellit,
14  VIII, 1 |  cogeretur. ~8.1.abs.7 Subnectam duos accusatorum suorum culpa
15  VIII, 13|            8.13.ext.1 Iungam his duos reges, quorum diuturnitas