Liber, caput

 1     I, 1 |         aeternitati consecrauit, melius illi et diuturnius in animis
 2   III, 2 |    conmilitones, uitae meae, sed melius et ~ athius initium aduenit:
 3   III, 8 |          his tota acie conserere melius ratus, plurimis conminationibus
 4   III, 8 |   consilium tamen suum aliquanto melius fuisse diceret: non enim
 5    IV, 4 |       certis bonis abundet? quod melius personis quam uerbis repraesentabitur. ~
 6    IV, 5 |    coepit, ut scilicet praeturam melius Africani memoriae concederet
 7    VI, 1 |          spiritum eripuerunt. di melius, quod hunc animum uiris
 8    VI, 4 |         auaro emerent, relictum. melius sine dubio istud nostri
 9   VII, 2 | accepimus negotium populo Romano melius quam otium conmitti, non
10   VII, 2 | expeteremus, quod non inpetrasse melius foret: etenim densissimis
11  VIII, 14|   ratione debeat conparari et an melius a uirtute uelut non necessaria
12  VIII, 14|      solueretur. ~8.14.ext.1 Sed melius aliquanto, si aliena imitatione
13  VIII, 15|     templum, omni impetu fertur, melius cohibebitur, quoniam cui
14    IX, 3 |      merito, sed tamen aliquanto melius non dictum: nam quis populo