Liber, caput

 1    II, 10|           quam dolorem suum ulcisci maluit. Ad eundem Africanum in
 2   III, 2 |           patria stationem deserere maluit adeoque alacri animo suos
 3   III, 8 |      exilium quam in legem eius ire maluit. potest aliquis hoc uiro
 4    IV, 1 |            ei aeque decreuerat, uti maluit, quia res in prouincia Salinatoris
 5    IV, 1 |            nisi tibi iratus essem': maluit enim inpunitum dimittere
 6    IV, 5 | inritamentum alienae libidinis esse maluit. ~4.5.ext.2 Athenis quidam
 7    IV, 8 |           patriam fidei inopem esse maluit, eo quidem maiore cum commendatione,
 8     V, 1 |        monere ingratum quam uincere maluit: nam 'quid agis' inquit, '
 9     V, 8 |           publicae uindictae deesse maluit. ~5.8.2 Huius aemulatus
10    VI, 1 |           quam corruptae pater esse maluit. ~6.1.3 Nec alio robore
11    VI, 5 |          poenam tamen repraesentare maluit, ne qua fraus iustitiae
12  VIII, 6 |   hereditatem absumere quam heredem maluit tollere. ~8.6.2 C. autem
13  VIII, 10|            posset, perturbare impie maluit, quotiens apud populum contionatus
14    IX, 13|        extingui> posset, Mithridati maluit turpiter seruire. quem non<ne>