Liber, caput

 1     I, 1 |      alterum decessisse, alterum grauiter audisset adfectum. cuius
 2    II, 7 |          uirtus solet. Age, quam grauiter senatus tulit quod Q. Petilium
 3   III, 3 |          dominum suum occidisset grauiter ferens, subito adgressus
 4     V, 4 |         cum Hannibale pugnantem, grauiter saucium intercessu suo seruauit,
 5    VI, 2 |     eloquentiae uiro id in curia grauiter ferenti manum inici iuberet.
 6    VI, 2 |          istam ueniet tempus cum grauiter gemes'. ~6.2.10 M. etiam
 7    VI, 3 |       incusserant, tantum laudis grauiter punitae adtulerunt. ~6.3.
 8    VI, 3 |   Persicae dominationi summissum grauiter ferentes. ~6.3.ext.3 Iam
 9    VI, 4 | uindicant, quae aut ab his dicta grauiter aut facta pertinax memoria
10    VI, 4 |   aduersus D. Brutum in Hispania grauiter dictum est referre: nam
11    VI, 8 |      emolumentum eius, a quo tam grauiter punitus erat, salutem iudicauit,
12   VII, 2 |      Idem, cum ex amicis quendam grauiter maerentem uideret, in arcem
13    IX, 3 |         facere nescitis?' dictum grauiter et merito, sed tamen aliquanto
14    IX, 10|          interceptum sibi filium grauiter ferens armata currum conscendit