Liber, caput

 1    II, 6 |           excedere cupienti celerem fati uiam praebet, ut uel aduersa
 2    II, 10|             iam et constrictum dira fati necessitate incolumem praestiterunt.
 3    IV, 6 |        inest, Plautius et Orestilla fati consortione gestientes uultus
 4     V, 1 |      ingenii debitum fructum ultimo fati sui tempore cepit: nam cum
 5     V, 3 |        tacent mutae illorum umbrae, fati necessitate constrictae:
 6   VII, 1 |       originis die ad ultimum usque fati tempus numquam cessante
 7   VII, 2 | arbitrabatur, quod ad ultimum usque fati diem ancipiti fortunae subiecti
 8    IX, 9 |            inpunitum sit, accipe me fati tui comitem', superque exanime
 9    IX, 11|             miserior. ~9.11.6 Cuius fati acerbitatem L. Villius Annalis
10    IX, 12|            conflagrauit. singularem fati sortem, qua accidit ut columen
11    IX, 12|       damnationis inusitato paterni fati genere uindicatus est. ~
12    IX, 12|          inmerentia <sunt>, supremi fati titulum occupant, cum magis
13    IX, 12|          laniatus obiit: crudelitas fati tanto ingenio non debita. ~
14    IX, 13|             dabo'. <o> cunctationem fati aerumnosam! o iurandi stolidam