Liber, caput

 1     I, 1 |          dicto quasi * * * certam spem clarissimi triumphi animo
 2     I, 1 |     Katvbas§leia uocari. quae uox spem eius [quae] quantulamcumque [
 3     I, 1 |          esse ei laetioris status spem repositam. nec aliter euenit:
 4   III, 2 |       hostium uictoriam et cum ea spem maximi ciuis [Rulliani]
 5   III, 7 |       Romano salutis ac uictoriae spem dedit. ~Eademque in ipsa
 6     V, 1 |    adleuauit et Graeco sermone ad spem exhortatus est. introductum
 7     V, 7 |        momentum, quo illi praeter spem incolumem uidere filium
 8   VII, 2 |           ratio in hanc tam uanam spem induxit, ut eos tibi fideles
 9   VII, 4 | obsiderent solamque potiendi eius spem in fame eorum repositam
10  VIII, 1 |           certa sinceritatis suae spem salutis ancipiti argumento
11  VIII, 2 |         uenditorem nec conmodorum spem augere nec incommodorum
12  VIII, 2 |     Otaciliae. quae offensa, quod spem praedae suae morte non maturasset,
13  VIII, 15|       subiti casus incursu in quo spem esset habiturus, summo consensu