Liber, caput

 1     I, 1 |         a caupone trucidatum tum maxime plaustro ferri ad portam
 2     I, 1 |  sensibus in eum potissimum, quo maxime laetabatur, [et] acerbitate
 3    II, 6 | iudiciumque ueniunt, quam ex his maxime dilexerit. uictrix gaudio
 4    II, 10|      remisit, quamquam ab eo tum maxime finibus imperii pellebatur.
 5   III, 1 |        uictorem non extimuit tum maxime consules, municipia, legiones,
 6   III, 7 |          hostilium castrorum tum maxime Capenam portam armis Hannibale
 7   III, 8 |  pugnando, ita hic non dimicando maxime ciuitati nostrae succurrisse
 8    IV, 8 |          uacemus. cuius duo sunt maxime probabiles fontes, uerum
 9     V, 1 |  praestatur, cumque nescias quam maxime probes, eius tamen commendatio
10     V, 1 |        in iis deponeret, qui tum maxime armis cum eo dissidebant. ~
11     V, 8 |   adulescentis interfuit et, cum maxime funus eius duceretur, consulere
12    VI, 8 |          occupatos uideret, quam maxime poterat dissimulata fuga
13  VIII, 8 |  praecipue] industriae et studio maxime contrarium uidetur, praecipue