Liber, caput

 1     I, 1|       insutum in mare abici iussit, idque supplicii genus multo post
 2     I, 1|       retiari se manu confodi uidit idque postero die in spectaculo
 3    II, 1|      sollemne maiores institue runt idque caristia appellauerunt,
 4    II, 7|            se telis non obtulerant. idque decretum amplissimi ordinis
 5    II, 7|        acceptum ferre] dubitassent. idque a duce praecipi non mirabantur
 6   III, 7|           aerario promi opus esset, idque quaestores, quia lex obstare
 7    VI, 3|          fusti percussam interemit, idque factum non accusatore tantum,
 8   VII, 3| controuersia quam progredi mallent. idque cum utraque pars auctoritate
 9  VIII, 1|  <prae>propere debilitari oportere: idque proximo exemplo aeque patet. ~
10  VIII, 7|          praeripere gloriam potuit. idque ignotum esse posteris filius
11  VIII, 8|            et umbilicos lectitasse, idque se P. Crassus ex socero
12  VIII, 8|          esse non sinit. ~8.8.ext.1 Idque uidit, cui nulla pars sapientiae
13    IX, 1|      deuerticulum prolapsos uideam? idque iurgio ipsorum pateat. ~