Liber, caput

 1    II, 9 |       non sincera fide secum in gratiam redisset. quibus uiris si
 2    IV, 1 |   iurauit se cum Scipionibus in gratiam non redisse, deinde tale
 3    IV, 2 |         humani animi ab odio ad gratiam deflexum et quidem eum laeto
 4    IV, 3 | adplicando meritis eius debitam gratiam retulit. ~4.3.2 Verum ut
 5    IV, 7 |          non quidem meo merito, gratiam meam, quantacumque fuit,
 6    IV, 8 |        constat. dono autem ipsi gratiam et magnitudo quidem sua,
 7     V, 2 |      humillimis feminis referre gratiam, nedum tam prompte retulisse
 8     V, 2 |      circumiri quam bene merito gratiam non referre. ~5.2.ext.3
 9     V, 3 |       bene merito parem referre gratiam neglegit. quantam ergo reprehensionem
10    VI, 6 |      ergo erat Karthaginiensium gratiam amplecti. illi tamen feminis
11   VII, 2 |        uideret, summo studio in gratiam reduxit, ne propter priuatas
12  VIII, 14|  dubitaret quin referret potius gratiam quam inchoaret. ~8.14.4