Liber, caput

 1     I, 1 | ratione eum uitare posse ne eo fato [non] periret, quo ipse
 2     I, 1 |  conatus est. pestifero deinde fato eius humanissimum propositum
 3     I, 1 |        iam flammis circumdatus fato subtrahi non potuit. L.
 4     I, 1 |    momento temporis altera iam fato functa <pe>perit, alter
 5    II, 10|        incolumem spoliis suis, fato functum umeris. ~2.10.4
 6   III, 2 |       fortunae succumbere omni fato tristius ducit, noua et
 7    IV, 6 |  Artemisia uirum suum Mausolum fato absumptum quantopere desiderau<e><r>it
 8    IV, 7 |       superesset. ita alterius fato uerecundia, alterius pietas
 9     V, 1 |    Hostibus haec et miseris et fato functis officia [regibus]
10     V, 1 | osculari non cuperet, quae iam fato oppressa maximi exercitus
11     V, 5 |        Drusus quoque, quamquam fato iam suo quam illius officio
12    VI, 1 |      naturae modum expleuerat, fato tamen functus uniuersae