Liber, caput

 1    II, 2 |     ueniebat, ambiguae laudis ciuem existimans, qui debitis
 2    II, 6 | supersedeo te' inquit 'habere ciuem tanti muneris impium aestimatorem
 3    II, 10|  quisquis sanctum et egregium ciuem significare uelit, sub nomine
 4   III, 1 |       aciem hostem interemit, ciuem seruauit. cuius tam memorabilis
 5    IV, 1 |    tulit, ne quis magistratus ciuem Romanum aduersus prouocationem
 6    IV, 3 |    parum idoneum rei publicae ciuem existimans qui eo, quod
 7     V, 3 |   uirum bonum aut amantem sui ciuem potuerunt, cum quo tunc
 8  VIII, 6 |     et salutarem rei publicae ciuem in L. Saturnino opprimendo
 9  VIII, 6 |      tribunum pl. quam certum ciuem agit, sua lex eum domesticis
10  VIII, 9 |       exclamaret caueri illum ciuem oportere, quod Pisistrati
11    IX, 1 |  erogauit. eodem deinde animo ciuem gerens quo patrem egerat,
12    IX, 5 |    nec fuit ei pudori filium, ciuem, hominem dissimulare. ~9.