Liber, caput

 1     I, 1 |     religionique summum imperium cessit, quo<d> tuto se Postumius
 2    IV, 1 |   sortitus ea prouincia collegae cessit. totiens laudatio Marcelli
 3    IV, 1 |    Thaleti mensam dederunt. ille cessit ea Bianti, Bias Pittaco,
 4     V, 5 |   tempore et fraternae maiestati cessit et uita excessit. his scio
 5     V, 7 |   terrarum orbis succubuerat non cessit? ~5.7.3 Sed nescio an Octauius
 6     V, 7 |      filio suo Cappadociae regno cessit in conspectu Cn. Pompei.
 7    VI, 2 | obtemperauit nec maximis uiribus cessit: atque etiam dicente multos
 8    VI, 4 |          ita uerbis filii fracta cessit. Par illius quoque [et]
 9   VII, 3 | instrumentoque suo cupidenostris cessit. ergo calliditas ducis prouidit
10  VIII, 1 |     sacerdotis rerum ipsa natura cessit. ~8.1.abs.6 Item L. Piso
11    IX, 8 |     fluctibus tandem necessitati cessit. ~9.8.3 Age, illa quam execrabilis
12    IX, 15|       plebis iudicantium religio cessit. ~9.15.5 Multo fortius ille,