Liber, caput

 1     I, 1 | uidissent. quibus adfirmantibus neminem illuc accessisse, iterum
 2     I, 1 |      prodiret. ad quos egressus neminem repperit ibi. ceterum eo
 3    II, 2 |      itaque non dicam unum, sed neminem audisse crederes quod tam
 4    II, 7 |       proponi uetuit: in agmine neminem militum ministerio seruorum
 5   III, 8 |    sustinuit? ~3.8.5 Ceterum ut neminem ei praetulerim, ita Q. Scaeuolam
 6     V, 3 |         induxerunt. ~5.3.ext. 2 Neminem Lycurgo aut maiorem aut
 7     V, 10|       legem dici, atque ut mori neminem solere, qui non uixerit,
 8   VII, 2 |         Age quam prudenter Solo <nemi>nem, dum adhuc uiueret, beatum
 9   VII, 2 |    defecisset, atque ut audiuit neminem ad Hannibalem transisse,
10  VIII, 14|         L. autem Sulla, etsi ad neminem scriptorem animum direxit,
11    IX, 10|    ciuitatem recepti potuerunt, neminem umquam candidatum Polliae