Liber, caput

 1    II, 2|   descendere iussisset, plenus irae sedere perseuerauit. <quod
 2    IV, 5|     effecitque ut acies deorum irae, modestia ipsius moribus
 3     V, 9|      sententia. quod si impetu irae abstractus saeuire festinasset,
 4    VI, 1|     stuprandum obiecit. quibus irae suae indulsisse fraudi non
 5    VI, 3|   maiestate imperii quot modis irae pertinax uindex! factum
 6   VII, 2|       di cuius capite, si quid irae conceperant, expiarent.
 7   VII, 3|    erat futurum ut preces suas irae eius opponeret, non facturum
 8   VII, 3| haberent homines ubi procursum irae, qui acerrimus esse solet,
 9    IX, 3| professo testati. ~9.3.4 Talis irae motus aut singulorum aut
10    IX, 3|      factum eorum defendo, sed irae uim indico, quae unius ciuitatis
11    IX, 3|  honorem triumphi hostium quam irae fortior uictor amisit. ~