Liber, caput

 1    II, 6 |        Celtiberorum, qui in acie gaudio exultabant tamquam gloriose
 2    II, 6 |        maxime dilexerit. uictrix gaudio exultans deductaque a necessariis
 3    IV, 1 |     fugientem nec secunda effuso gaudio adprehendentem. ~4.1.3 Par
 4    IV, 8 |      retulerunt, quam inprobando gaudio exultent cognoscent, si
 5    IV, 8 |      auditis maximo et inopinato gaudio homines perculsi primo ueluti
 6     V, 1 |          humanorum casuum effuso gaudio insultaret, humo caput sublatum
 7     V, 2 |       adseuerauit. uacasse tanto gaudio patribus conscriptis duabus
 8     V, 3 | detestabilis ministerii partibus gaudio exultans Caietam cucurrit
 9  VIII, 14|          armillis donat', alacer gaudio abiit. nulla est ergo tanta
10  VIII, 15|    triumphi: ad rogum enim usque gaudio exultauit, quod, cum apud
11    IX, 12|       quem quid aliud quam nimio gaudio enectum putemus? en cui