Liber, caput

 1    II, 10|         ianuae adpropinquant et clara uoce nuntiant Scipioni non
 2   III, 2 | Campanus obtulit et quam potuit clara uoce 'quoniam' inquit, '
 3    IV, 3 |   gentis adulescens, Anci regis clara progenies, cui Corioli Volscorum
 4     V, 6 |     aram quasi quaedam pietatis clara uictima concidit. quo quidem
 5     V, 6 |  mirificorum etiam exemplorum ~ clara mundo suscripsit ubertas. ~
 6    VI, 2 |      quereretur, adsensusque ei clara uoce uniuersus populus esset, '
 7    VI, 4 |     pugna fuderat, quam poterat clara uoce denuntiauit, si quis
 8    VI, 5 |      consentire uidebantur. qui clara uoce iurauit, si de collega
 9   VII, 1 |        rogo inposuerunt. ~7.1.2 Clara haec felicitas: obscurior
10  VIII, 1 |     opprimi. cui Valerius aeque clara uoce respondit nihil sua
11    IX, 5 |          ante tabernaculum suum clara uoce adfirmantem prospexisse