Liber, caput

 1     I, 1 |        quoniam uitae suae auxilium ferre neglexisset, neci saltem
 2    II, 7 | inpenderent, quem pugnae [acceptum ferre] dubitassent. idque a duce
 3    II, 10|      cladium indicia per ora uulgi ferre non exhorruerunt! quod spectaculum
 4     V, 3 |           succurrit illud se caput ferre, quod pro capite eius quondam
 5     V, 10|        quod nisi fortiter maerorem ferre scisset, unius diei lucem
 6    VI, 2 |      inspecta iustiorem sententiam ferre coegit. igitur aequitatem,
 7    VI, 4 |  coegeritis, nec ego mores uestros ferre nec uos meum imperium perpeti
 8   VII, 2 |   miseriarum aceruo portionem suam ferre mallent. quo colligebat
 9  VIII, 1 |             qui palmam non ex alio ferre, sed de se dare merebatur.
10    IX, 4 |            et per urbem pilo fixum ferre sustinuit, quia Opimius