Liber, caput

 1     I, 1 |   hostibus successum suum omini acceptum referentes et tunc Aeanti
 2    II, 2 |  exigenti magis quam praestanti acceptum refertur. ~2.2.7 Illud quoque
 3    II, 6 |         qui id custodiae gratia acceptum exituro reddat, ut hospitia
 4    II, 7 |       inpenderent, quem pugnae [acceptum ferre] dubitassent. idque
 5    IV, 4 |         gloriam nihil erat quod acceptum referrent.  4.4.11 M. autem
 6     V, 1 |         pariter atque hominibus acceptum! ~5.1.7 Huic facto par eiusdem
 7     V, 7 |     amorem incidisset, fortunae acceptum referens, quod dissimulare
 8    VI, 3 | de<di>dit. quem ab hostibus non acceptum in publica custodia necari
 9  VIII, 2 |     seruasset, illius religioni acceptum ferri debere. ~8.2.4 Multus
10    IX, 10|      qui lacessiti concitantur, acceptum dolorem <dolore> pensare