Liber, caput

1    II, 4 |     spe tamen dubia praesentem metum uincente pueros ad ripam
2    II, 7 |      prae se brachia gestantes metum defectionis reliquis inicerent.
3   III, 2 |         hos inter laetitiam et metum haesitantis, unusque duos
4     V, 1 |     quoque, ueritus ne propter metum maturius se conuiuio subtraheret,
5   VII, 3 |      aptius esse intellexerant metum officiis dissimulare quam
6   VII, 4 |    imperatoriae artis consilio metum fiducia mutauit proque trepidatione
7   VII, 4 |        in Africam traiecit, ut metum metu, uim ui discuteret,
8  VIII, 1 | intulisset, haud dubiae ruinae metum fortuito auxilio uitauit:
9  VIII, 11|      dederunt, quia, nisi ille metum nostrorum militum uicisset,