damn-adtem | adten-apric | apron-calam | calat-coepi | coept-conso | consp-date | dati-dimic | dimis-epuli | eques-facie | facil-genia | genit-incep | incer-inrup | insan-laesa | laesi-manum | manuq-naufr | nauig-olymp | omasu-permi | permu-praed | praee-pulli | pullu-repos | reppe-sensi | sensu-suamq | suaqu-tibic | tibur-uerbi | uerbo-÷olum
Liber, caput
1 IV, 7 | totius namque senatus consensu damnat<os ei>us mores defendere ausus
2 III, 2 | pax foret restituta. ~3.2.22 Ne Acilium quidem praeterire
3 III, 2 | praeconio inculca<ui>t. ~3.2.23 Classicam Acilii gloriam
4 III, 2 | honore d<on>ata sunt. ~3.2.24 Sed quod ad proeliatorum
5 IV, 4 | accepisset, religionis causa abalienanda non putauit. ~4.4.4 Illi
6 V, 7 | domesticorum hostium uictore cum abdicare filium suum iuberetur, quod
7 VI, 9 | adtingere, siue patrem aspiciam abdicationis iniungentem notam, siue
8 I, 1 | redierunt et se consulatu abdicauerunt. ~1.1.4 Consimili ratione
9 VII, 4 | inter tunicas et loricas abdiderant, poplites pugnantium Romanorum
10 I, 1 | sonum tympanorum Pergami abditis delubri editum, palmam uiridem
11 III, 5 | consumptus est: auide enim abdomine deuorato foedae ac sordidae
12 III, 4 | ab his indoctis erroribus abductum animum suum intima condicionis
13 IV, 5 | Ac ne protinus comitiis abeamus, consulatum petens L. Crassus,
14 VI, 9 | claritatem uideamus, quid aberit quin et ipsi meliora de
15 III, 7 | qui rei publicae causa abessent, recipi nomina uetabat,
16 V, 7 | enim Stratonice et rursus abeunte brachium adulescentis dissimulanter
17 VII, 2 | praeceptum ut uoluptates abeuntes consideremus. quas quidem
18 II, 6 | quem domui scelestum cerno. abi igitur et esto seruus, quoniam
19 I, 1 | Romanus exercitus uictor abibit'. miram dicti fidem digesta
20 II, 6 | adnecte Lyciorum in luctibus abiciendis callide quaesitam rationem,
21 IX, 6 | euocatum in profundum puteorum abiciendo nonne bellum aduersus populum
22 IX, 3 | phaleras equis suis detractas abiecerunt, doloris inpotentiam tantum
23 I, 1 | inclitaeque uictoriae decus modo abiectae urbis ruinis infundi. ~1.
24 IV, 5 | anteferri, templo descendit abiectaque candida toga conpetitoris
25 III, 5 | Hortensius Corbio omnibus scortis abiectiorem et obsceniorem uitam exegit,
26 IX, 2 | moenia municipii euocata, cum abiectis armis humi corpora prostrauissent,
27 II, 10 | animaduerterunt, dimissis militibus abiectisque armis ianuae adpropinquant
28 IX, 2 | quidem apud seditiosissimi et abiectissimi hominis bustum: id enim
29 III, 7 | mirifica deinde procuratione abiectissimum negotium pro amplissimo
30 VI, 1 | retinens ad coniugem uenit abiectoque ante pedes eius iniuriae
31 III, 2 | unumque ex his obscuro loco abiectum corporis pondere urgueret,
32 I, 1 | dicti tumore protraheret abiectumque Macedonica pugna non effigiem
33 III, 1 | excelsam aedium partem leuatum abiecturum inde se, nisi precibus obtemperaret,
34 III, 2 | uicti discederent incerti abierunt. ~3.2.9 Strenuus ille quoque
35 IX, 12 | consumente puerum ut illum abigeret inclamauit. qui cum iam
36 III, 8 | indolis nouitas est. an abigi debet Titius ab horum exemplorum
37 VII, 3 | commotus ut ante noctem Volsci abirent decreuit. qua contumelia
38 VII, 5 | descendisset, repulsa inde abiret notatus: nam ut priuatim
39 III, 2 | tendens 'corsum tu' inquit 'abis? illic sunt cum quibus dimicamus'.
40 II, 7 | duobus milibus scortorum abisse. hac turpi atque erubescenda
41 I, 1 | ipsum deuouisset, uictricem abituram. id luce proxima consulibus
42 II, 9 | Cannensem pugnam cum eo abituros se Italia iurauerant, dereptis
43 VI, 2 | habebat, paruulum uitae tempus ablatura, in se ipsa conlapsa est. ~
44 I, 1 | suum equorumque sudorem abluentis uisi sunt, iunctaque fonti
45 VII, 3 | proximi am<nis se a>qua abluisset, eoque alueum Tiberis petente
46 IX, 12 | mentis hebescere, quasi, abnuente natura utriusque boni largitionem, [
47 VIII, 14 | memoriam taeterrimi hominis abolendo, nisi Theopompi magnae facundiae
48 IX, 1 | continuos xx annos seruatum aboleretur: non enim prouiderunt saeculi
49 VII, 6 | 7.6.init. Abominandae quoque necessitatis amarissimae
50 VIII, 1 | causas damnationis incursus abripuit. M. Muluius, Cn. Lollius,
51 VIII, 5 | dicentibus testimonium non abrogata fides absoluto Pompeio,
52 IX, 1 | ausae sunt obsidere, qui abrogationi legis Oppiae intercedere
53 II, 9 | quae uos esse frugi iubet. abrogemus igitur istud horridae uetustatis
54 III, 2 | donec post tergum suum pons abrumperetur, infatigabili pugna sustinuit
55 II, 3 | capite censum legendo militem abrupit, ciuis alioqui magnificus,
56 VIII, 1 | Memmio accusatore subiectus abruptae esse spei uidebatur, quoniam
57 I, 1 | simulacro enim Apollinis per se abrupto capite et ita infixo humi,
58 VI, 3 | bello Italico militaret, absciderat, seueritas senatus cessauit:
59 IX, 4 | familiaris fuisset, caput eius abscidere et per urbem pilo fixum
60 IX, 13 | sordido in loco sedentis abscideretur. ipsa uerba tale flagitium
61 VI, 8 | praebuit. quas cum celeri ictu abscidisset, gladium cruore domini manantem
62 I, 1 | manus inter fragmenta eius abscisae inuenirentur. ~1.1.19 Nec
63 III, 3 | dicionis', protinusque dentibus abscisam et conmanducatam linguam
64 III, 7 | uerba numeres, breuiter et abscise, si sensum aestimes, copiose
65 VI, 5 | Charondae Thurii praefractior et abscisior iustitia. ad uim et cruorem
66 II, 7 | iussit eum toga laciniis abscisis amictum discinctaque tunica
67 VIII, 3 | hereditas una feminae actione abscissa non esset. ~
68 V, 1 | Argiuorum inuasisset urbem, abscisumque eius caput Alcyoneus Antigoni
69 I, 1 | se contumeliosis dictis absentem lacessitum, eiusque iussu
70 IV, 2 | inplorasset, pertinacissime absenti adfuit: recitauit etiam
71 VIII, 5 | flagitium uno argumento absentiae tuente? si quidem iudices
72 VII, 4 | militiae genus sequeretur, 'absiste' inquit 'istud quaerere:
73 VIII, 1 | differendo damnandi atque absoluendi inexplicabilem cunctationem
74 VIII, 2 | damnari et <ab> aduersaria absolui potuisset, eius quoque non
75 VIII, 1 | ad ultimum octauo iudicio absoluta est, quia homines uerebantur
76 VIII, 1 | innocentiae tribui nequierat absolutio, respectui puerorum data
77 VIII, 5 | testimonium non abrogata fides absoluto Pompeio, sed ne potentia
78 VIII, 1 | accusatorum suorum culpa absolutos. Q. Flauius a C. Valerio
79 II, 10 | eos a conseruando Mario absterrere posset. ~2.10.7 M. quoque
80 V, 4 | sententia perseueraret, absterritus, postquam pro rostris ei
81 I, 1 | sorores nuper interfectorum abstersis lacrimis depositisque doloris
82 II, 8 | Antonius Catilinae uictor abstersos gladios in castra retulit.
83 IV, 3 | factum sapientia inbuti animi abstinens, sed meretriculae quoque
84 IV, 3 | 3.2 Verum ut huius uiri abstinentiae testis Hispania, ita M.
85 IV, 3 | parte constantissimam eius abstinentiam labefecit: quid? rex Alexander
86 IV, 3 | dominatione'. ~4.3.ext.3 Aeque abstinentis senectae Xenocratem fuisse
87 VII, 2 | utique pugnandi conpulsum abstinere se proelio pestiferae ignauiae
88 IV, 3 | perinde ac si a sacris aedibus abstinuit. quae quidem tam misericors
89 V, 8 | impetu ruentem medio itinere abstractum supplicio mortis adfecit,
90 V, 9 | sententia. quod si impetu irae abstractus saeuire festinasset, admisisset
91 IV, 7 | consilio frustra conatus abstrahere in isdem perseuerantem precibus
92 I, 1 | uigili e uagina gladium abstulisse, in Sardinia scuta duo sanguinem
93 VIII, 6 | <a>fuit, quoniam hereditatem absumere quam heredem maluit tollere. ~
94 III, 5 | cum ei uoluntaria morte absumi satius fuerit quam inter
95 II, 7 | arma Punica in Hispania absumpserant, dispersas mira uirtute
96 VII, 7 | iuuentae pro re publica absumpserat, maximos labores ac plurima
97 IX, 10 | parantem an satis iusta ultio absumpserit ambiguae aestimationis est:
98 III, 2 | forti lege mortis omnis absumpsisset, ad ultimum se ipse flammis
99 IV, 6 | tu> nouo genere mortis absumpta e<s>. ~4.6.ext.1 Sunt et
100 IV, 6 | uirum suum Mausolum fato absumptum quantopere desiderau<e><r>it
101 II, 4 | unde trahantur apparet, non absurdum uidetur saecularibus initium
102 VIII, 3 | deficiebatur, sed quod inpudentia abundabat. itaque inusitatis foro
103 III, 3 | aut minus generoso spiritu abundantem, sed ita similitudine iunctam,
104 VI, 9 | ei nobilitatem eximiam, abundantes diuitias, formam praestantissimam,
105 II, 5 | epulis et aliena nimiae uini abundantiae et ab inmoderato ueneris
106 VII, 4 | obstupefactos infinitamque frumenti abundantiam nostris superesse credentes
107 IV, 4 | conuiciis laceramus, quae ut non abundantibus, ita fidis uberibus Publicolas,
108 VI, 9 | Polycratis Samiorum tyranni abundantissimis bonis conspicuus uitae fulgor
109 IV, 7 | conlocemus, gratia, honore abundantissimisque opibus fulgentem. orere
110 VII, 1 | Lydiae armis et diuitiis abundantissimo inflatus animo Apollinem
111 II, 2 | gloriosissimum contemptorem siue abundantissimum fontem intueri uelis. ~2.
112 IX, 1 | mensae uarietate ferculorum abundarent. aedificiis etiam spatiosis
113 II, 2 | quibus ad inuidiam diu abundaueras, Tarentina ciuitas, quaesisti:
114 V, 10 | ad donandos usque liberos abundauerat, in orbitate subito destitutus
115 IX, 1 | quanta luxuria et libidine abundauit! in quo, ut euidenter incesti
116 IV, 3 | talentis miserat. quos in academiam perductos solito sibi, id
117 III, 2 | erat, obsideret, Vibius Accaus Paelignae cohortis praefectus
118 IV, 1 | sed nullo ad id negotium accedente 'transduc equum' inquit, '
119 II, 2 | cuiusque potestatem redacta accenderant, omnem forensem turbam in
120 V, 1 | in uindictam sui ualuit accendere. ille uero etiam filios
121 VIII, 15 | uideritne certius an efficacius accenderit perpendi uix potest: illa
122 VIII, 7 | roborantur, forensis gloria accenditur, fido sinu cuncta studia
123 VI, 6 | atque undique circumdatis accensisque ignis nutrimentis, ne a
124 VII, 3 | inconcessis ac periculosis facibus accensum ab insana cupiditate [pater]
125 IV, 4 | quantulam a patre hereditatem acceperit in primo libro eorum, quos
126 VI, 9 | consule leges uniuersi Siculi acceperunt acerbissimoque praedonum
127 II, 2 | grauissimas ibi iniurias accepissent, unus etiam urina respersus
128 II, 8 | Calatinus, 'si diuersa auspicia accepissetis, cuius magis auspicio staretur?' '
129 VII, 2 | tutior uel sermone esset acceptior. at ille, dum Alexandrum
130 IV, 4 | idemque postea tres consulatus acceptissimos populo Romano gessit et
131 IX, 12 | incidant quam ipsa mortem accersant. ~9.12.ext.1 Sunt et externae
132 VIII, 15 | Apollinis monitu Pessinunte accersitam deam excipi uoluit, quia
133 V, 1 | postquam senatui relatum est, accersito iuuene quam potuit accurata
134 V, 1 | de <se> sermonem habitum: accersitos qui ei interfuerant percontabatur
135 I, 1 | Epidauro Aesculapius esset accersitus. itaque eo legatis missis
136 IX, 8 | lapidibus obrueretur, quodque accessionem indignationis non recipit,
137 I, 1 | adfirmantibus neminem illuc accessisse, iterum se quieti et somno
138 V, 3 | credo, quae fratri eius accidere solacio esse potuerunt.
139 V, 6 | urbem reuertisset. quod ne accideret, uoluntarium ac perpetuum
140 VI, 2 | deinde etiam crudelitate tua accidisse. uidi Cn. Carbonem acerrimum
141 IX, 9 | id ipsum inpunitum sit, accipe me fati tui comitem', superque
142 VI, 6 | cognatis deditorum iniuriam acciperent. illam curiam mortalium
143 VIII, 7 | Pythagorae praecepta et instituta acciperet: tanta enim uis, tanta copia
144 IX, 7 | legatum ad L. Sullam consulem accipiendarum legionum causa milites trucidarunt,
145 IV, 1 | petissent, non prius Veios ad accipiendum exercitum iret quam de dictatura
146 IV, 7 | uocis danti pariter atque accipienti speciosum! quod priuatim
147 I, 1 | sese mittere dixissent, 'accipimus quod datur' responderunt
148 II, 4 | atellani autem ab Oscis acciti sunt. quod genus delectationis
149 V, 3 | eum ac desertae paludis accolam fecerunt. eiusque uoluntarii
150 VIII, 3 | uirorum patrocinium eis accommodare auderet, causam feminarum
151 V, 8 | uolentibus uacuas aures accommodauit: uidebat enim se in eo atrio
152 IV, 3 | scortum iuxta eum uino grauem accubuit pignore cum quibusdam iuuenibus
153 VI, 2 | L. Libonem apud censores accusabat. in quo certamine cum Pompeius
154 VIII, 1 | quam insontem crimine, quo accusabatur, uotum impium subuertit,
155 VI, 2 | exprobrans ab inferis illum ad accusandum remissum dixisset, 'non
156 IV, 1 | seditiones apud eos mouentem accusarent. adiecit quoque non oportere
157 III, 7 | animus. qui cum pro rostris accusaretur, quod ab rege Mitridate
158 VIII, 7 | disertissimi oratoris Galbae accusationi defensionem suam pro Hispania
159 VIII, 10 | significauit M. Calidio accusatori exprobrando, quod praeparatum
160 VIII, 1 | Aemilianus Cottam apud populum accusauit. cuius causa, quamquam grauissimis
161 VIII, 13 | habeo, quod senectutem meam accusem'. quid isto tractu aetatis
162 VIII, 5 | quamque merito uel iniuria accusetur ignoro: illud tantum scio,
163 IX, 11 | ciuis recuperandam attinuit, acerba labes. ~9.11.5 Hanc crudelitatem,
164 VIII, 7 | propter nimiam exilitatem acerbam auditu uocem suam exercitatione
165 VI, 1 | eius nuptias celebraret, acerbas exequias duxit. 6.1.4 Quid
166 VII, 7 | togatam ingredi militiam: acerbe: cum inprobissimis enim
167 VII, 6 | quanta uiolentia est casus acerbi! quae ciuitas ad id tempus
168 VII, 2 | paruulum adiciam. Cretes, cum acerbissima execratione aduersus eos,
169 VI, 9 | uniuersi Siculi acceperunt acerbissimoque praedonum ac fugitiuorum
170 IV, 2 | adfert, offensarum etiam acerbitas deposita candida relatione
171 VI, 6 | iniquae fortunae iudicio tam acerbo exitu damnatum cernentem. ~
172 IX, 6 | balnearum strangulando, et Acerranorum senatum eadem ratione extra
173 III, 7 | temerariam, quae duobus acerrimis odiis latera sua cingere
174 VIII, 7 | industriae quasi in unum aceruum exempla redigamus, Isocrates
175 IX, 1 | pretiis pro ficedulis ponere acetoque liquatos magnae summae uniones
176 IV, 3 | ita M. Catonis Epiros, Achaia, Cyclades insulae, maritima
177 I, 1 | uiribus imperii++namque Achaiae praeerat++antistitem Delphicae
178 VII, 5 | daturus erat aut debiturus, Achaiam et Macedoniam? et quidem
179 VII, 5 | Capitolium prosecutus est. Achaici etiam belli, cui summam
180 III, 2 | qui propter fortitudinem Achilles cognominatus est: nam ut
181 VIII, 8 | aliud sensit uehementissimis Achillis manibus canoras fides aptando,
182 II, 5 | prius aspexit quam a. M'. Acilio Glabrione equestris patri
183 III, 2 | foret restituta. ~3.2.22 Ne Acilium quidem praeterire possumus,
184 IV, 4 | et alimenta coniugi eius acliberis praeberi resque, quas amiserat,
185 IV, 8 | salute et incrementis cum Acragantina ciuitas tum etiam uicinae
186 IV, 8 | 4.8.ext.2 Subnectam huic Acragantinum Gillian, quem propemodum
187 IX, 10 | Vltionis autem quem ad modum acres, ita iusti aculei sunt,
188 IX, 2 | Flaccus, Pompeiani nominis acrior quam probabilior defensor,
189 V, 3 | qua urbe aduersus ingratos actio constituta est, et recte,
190 III, 7 | gratia Nasica contrariam actionem ordiri coepit. obstrepente
191 II, 5 | publicas priuatasque serias actiones personis tecto capite uariaque
192 VIII, 1 | in Hispania interemisset, actionique tribuniciae M. Cato ultimae
193 I, 1 | aspectum quod insequitur. apud Actium M. Antonii fractis opibus
194 VIII, 7 | temporibus celebres causarum actores luminibus capti eadem industria
195 VII, 7 | Vacemus nunc negotio, quod actorum hominis et praecipuae curae
196 IV, 1 | triumphi sui ante currum actos hostium duces in carcerem
197 VIII, 8 | se iunctum societate, ut actuosae uitae iter aequali gradu
198 II, 1 | cursu aetas ingredientes actuosam uitam feruoris nutrimentis
199 IX, 6 | tamquam de conmodis eius acturus viii, in quibus flos iuuentutis
200 IX, 12 | exeant quaerentes: ferrum acuant, uenena temperent, laqueos
201 VII, 5 | iniuriae non fregerunt, sed acuerunt, quoniam quidem ipsa nota
202 IX, 10 | ad modum acres, ita iusti aculei sunt, qui lacessiti concitantur,
203 VIII, 9 | qui illum audierant, quasi aculeos quosdam relinqui praedicabat.
204 VII, 3 | reddidit. ~7.3.2 Quo in genere acuminis in primis Iunius Brutus
205 IX, 12 | faciens quercum in agro cuneis adactis fissam uidisset, fretus
206 VII, 6 | milia seruorum conparauerunt adactosque iure iurando strenuam se
207 VI, 4 | sermone repulsam honori adaequauit. ~
208 V, 2 | et<iam> Pompeio et caput adaperuit et sella adsurrexit et equo
209 II, 9 | seueritatem referendam ministerium adcommodare coguntur, ac uereri ne non
210 I, 1 | paulisper locum residendi adcommodaret. cui illa 'ego uero' inquit '
211 VI, 4 | supplicem, inminenti procellae adcommodatam, 'aufer' inquit 'quaeso
212 IX, 2 | membrorum partes singulis essent adconmodatae, tabescere simul patiebantur,
213 VIII, 10 | terribile uultus pondus, adconmodatum singulis uerbis sonum uocis,
214 I, 1 | instituto cum clamore alacri adcurrere debebant. aquilarum altera
215 I, 1 | posse enim celeri eius adcursu se inminenti periculo subtrahi.
216 VI, 8 | ponere uelit subitum militum adcursum, conuulsa ianuae claustra,
217 VII, 7 | erubescis ei totum patrimonium addicere, cuius pollincto iam corpori
218 VII, 3 | supplicio innocentemque addiceret, cum ad excusandum factum
219 V, 2 | sestertio nummo ipsis praebendus addiceretur. quorum laudem ~ adiecta
220 VIII, 1 | damnauit et insuper ei poenas addictas pependit. ~8.1.damn.3 Sex.
221 IV, 8 | iugeribus et hoc in Pupinia addictis redactum, si animo ~ praerogantis,
222 VII, 6 | praetextati pueri arma induerent, addictorum etiam et capitali crimine
223 VII, 2 | splendido equiti Romano iudex addictus de sponsione, quam is cum
224 VIII, 7 | significat se cotidie aliquid addiscentem senescere, et supremo uitae
225 VIII, 7 | mirifice doctrinae operibus addixerat, ut, cum cibi capiendi causa
226 VIII, 2 | ciuilis excellens iudex adductus adhibitis in consilium principibus
227 V, 1 | in praesidium Romanorum adduxerat, ab imperatore Paulo ad
228 VII, 3 | soluere, sed nisi socium adduxeris, id facere non potest, quoniam,
229 VI, 2 | solutos uerear quos alligatos adduxi'. uniuersus populus ab uno
230 VIII, 15 | Euclea certamen ingressu<rum> adduxisset, olympionice patre genita,
231 IX, 11 | satis efficacibus uerbis adegerit? tu uidelicet efferatae
232 III, 2 | dextera hostium corporibus adegisti. ad ultimum destricto gladio
233 IX, 10 | libertatem, quantum in ipsa fuit, ademerat. ~9.10.2 Illam uero ultionem
234 II, 7 | equitum, quibus praefuerat, ademptis equis in funditorum alas
235 III, 7 | n xr"non Ílgea p“sxein. adeone dextrae suae multum pictor
236 III, 2 | stationem deserere maluit adeoque alacri animo suos ad id
237 III, 5 | interfuit utrum repulsam an sic adeptam praeturam domum referret?
238 III, 2 | sacerdotiorumque, quae erant adepti, consederunt, ut et ipsi
239 III, 6 | eum sociorum uberiorem se adepturum existimasse, si uictum eorum
240 VI, 1 | matronalis stola censetur: ades igitur et <re>cognosce quae
241 I, 1 | hostiae, quam immolauerat, adeso iocinore in easdem se latebras
242 V, 1 | est ut depositis sordibus adeundi ipsius diem peteret. quin
243 III, 7 | circumsederet, tribunal suum adeuntis in aedem, quae intra moenia
244 IX, 2 | obsequio, scelestus imperio adfecerat. ~9.2.ext.4 ~ Zisemis, Diogyridis
245 VI, 1 | contentus sceleratum seruum adfecisse supplicio etiam ipsam puellam
246 VIII, 7 | initia iuuentae artis, quam adfectabat, primam litteram dicere
247 VIII, 10 | quam in ipsa eloquentia adfectanda inpendit. itaque nescires
248 IV, 6 | bene meritae urbis regnum adfectantes uerterunt. igitur publicae
249 V, 7 | inuidiam ei tamquam regnum adfectanti fecerat, in hunc modum respondere
250 V, 8 | propinquorum et amicorum consilio adfectati regni crimine domi damnauit
251 IX, 1 | grauiorum operum negata adfectatio omne studium ad curiosiorem
252 V, 9 | heredem reliquit moderate usus adfectibus suis, quia et uiuus moribus
253 V, 7 | gratam suauitatis dotem secum adferat. ~5.7.1 Fabius Rullianus
254 II, 6 | hostibus fiduciae aliquid adferret. ~2.6.3 Egregios uirtutis
255 VI, 3 | feminis quidem supplicio adficiendis segniorem egit. Horatius
256 III, 2 | suum capitali supplicio adficiendo uindicaret litterisque a
257 IX, 9 | existimabat iratus ei, quod, cum adfinis esset Caesaris, aduersus
258 IV, 2 | uenerant, ab ea et amicitia et adfinitate iuncti discesserunt: non
259 IV, 4 | conciliabant, haec iungebant adfinitates, haec in foro, haec intra
260 II, 1 | tantum religionis sanguini et adfinitati quantum ipsis dis inmortalibus
261 III, 1 | ferrum sibi daret obsecrauit, adfirmando perfacile se eum interfecturum,
262 III, 2 | senatus uoluntate inpediretur, adfirmante, 'at me' inquit, 'cui nihil
263 VI, 1 | Vestalibus dono mitterentur, adfirmantes aeque se atque illas uirilis
264 VII, 3 | nociturum foret, non dictum a se adfirmare posset, quia facti uix pudentis
265 I, 1 | auream demi iussit, quod adfirmaret non conuenire patrem Apollinem
266 V, 6 | consedisset, aruspicesque adfirmassent conseruato eo fore ipsius
267 III, 8 | Pompei generi ipsius militem adfirmasset, ita respondere non dubitauit: '
268 VIII, 13 | Illyrico tractu conposuit, adfirmat Dandonem quendam ad quingentesimum
269 VII, 6 | administrante spolia hostium adfixa templis deorum numini consecrata
270 II, 1 | amicum ad curiam deducebant adfixique ualuis expectabant, donec
271 IX, 2 | truncum corpus patibulo adfixum gestatum est. adeo aut flagitiosissimi
272 IX, 15 | Augusti remo publicae triremis adfixus est. ~9.15.3 Repertus est
273 V, 6 | extingueretur prouidit: siquidem cum adflicta Cannensi clade urbs nostra
274 V, 1 | modo opulentissimae, tunc adflictae fortunam ex alto cerneret.
275 IV, 8 | Trasimennum lacum erant adflicti, ccc milia modium tritici
276 III, 2 | extitit: perditis namque et adflictis rebus Numantinorum, cum
277 VII, 5 | amici consulatus repulsa adflictum tristitia ac rubore plenum
278 VIII, 5 | dubitabat, quemquam eorum adfligere potuit. ~8.5.3 L. quoque
279 VIII, 6 | imitatur, alterum Marium, a quo adfligeretur, inuenit. ~8.6.3 C. uero
280 III, 2 | ingenti multitudine barbarorum adfluente, ceteris rate ad litus regressis
281 VI, 9 | atque opes humanae uocantur. adfluunt subito, repente dilabuntur,
282 II, 7 | illi disciplinae militari adfuerunt, qui necessitudinum perruptis
283 I, 1 | Martem patrem tunc populo suo adfuisse. inter cetera huiusce rei
284 V, 7 | uoluntati auctoritas Pompei adfuisset: filium enim et regem appellauit
285 VI, 2 | aut hilari fronte libenter adgnoscere potentiam <aut tristi iam>
286 II, 10 | strictum gladium tenens adgredi non sustinuit et claritate
287 III, 8 | non poterat, ad idem opus adgrediendum maiore cupiditate quam spe
288 VII, 3 | exercitum, cuius partes aliquis adgrediens opprimere possit, uniuersum
289 VIII, 10 | instruxit, tribus modis homines adgreditur, animos eorum ipsa inuadendo,
290 V, 3 | hominum an deorum numero adgregaret. huic tamen neque uitae
291 VI, 2 | reliquit? immo et similiter adgressa et aeque experta patientem
292 III, 5 | fauorem plebis Clodius Pulcher adhaerensque Fuluianae stolae pugio militare
293 V, 5 | pietas huic parti uoluminis adhaeserit: is namque in castris Cn.
294 II, 7 | uirgarum contumeliosa uerbera adhibere aut censorium supercilium
295 VIII, 7 | et adsuetum sonum uocis adhiberet. ~8.7.ext.16 Cuius utriusque
296 II, 6 | die domestico sacrificio adhibitoque necessariorum conuiuio finitur:
297 III, 2 | manibus quidem unum militem, adhortatione uero tam acri omnium legionum
298 I, 1 | erat, oppugnaret interque adhortationem militum dixisset 'hodie
299 II, 6 | medium Cimbricam audaciam, adice Celtibericam fidem, iunge
300 IX, 5 | de nostris: aliena nunc adiciantur. Alexandri regis uirtus
301 II, 8 | decerneretur: tantum enim interest adicias aliquid an detractum restituas,
302 V, 10 | apud populum habuit, hanc adiciendo clausulam nulli ambiguum
303 I, 1 | causam praebuit. ~1.1.6 Adiciendum his quod P. Licinio pontifici
304 VIII, 7 | tenebras fortuitis uoluntarias adicientes. ~8.7.6 Iam P. Crassus,
305 I, 1 | inde summouisse castra. adicit beluae corium centum et
306 VIII, 14 | uoluminibus nomina sua diligenter adiciunt, ut quod professione eleuant
307 VIII, 15 | auctoritas an militum consilium adiecerit: toga enim Scipionem ducem
308 VIII, 14 | dulcedinem gloriae, paene adieci gloriosam! ~8.14.ext.2 Nam
309 II, 9 | eiusdem generis exempla, eaque adiecisse satis erit. <C.> Geta, cum
310 V, 2 | locum obtineant, ut nec his adiecti nec illis praelati uideantur. ~
311 I, 1 | amplissimi uiri aut Marcello adiectio inpensae inpedimento fuit
312 III, 8 | protinus sermonem eius, adiectis quae et ipsum commendatiorem
313 IX, 1 | aliquid nouitatis sumptuosius adiectum est, in ipso introitu ruenti
314 VII, 5 | moribus suis praeturae decoris adiecturus quam praetexto eius splendoris
315 VI, 2 | facto persona admirationem adimit: nam quae in alio audacia
316 I, 1 | supra uires corporis pro adipiscenda uictoria excubat, castra
317 III, 8 | Palicano prius quam illum adipisceretur eripuit. multa et terribilia
318 VI, 5 | quoque sancta penetralia adire, in quibus semper aequi
319 V, 6 | sufficeret, publicani ultro aditos censores hortati sunt ut
320 VII, 8 | hereditate, quam non erat aditurus, amitteret. quos Oppius,
321 IV, 1 | Delphicum consuli cuinam adiudicari mensa deberet. deus respondit
322 VII, 3 | soli fuit populo Romano adiudicauit. ceterum etsi circumuenti
323 VI, 8 | sua manu auderet. ~6.8.5 Adiunxit se his cladibus C. Plotius
324 III, 4 | litterarum Latinarum monumenta, adiuta disciplina militaris, aucta
325 V, 2 | partes suas exercitu paterno adiutas. multa insignia Pompeio,
326 VII, 4 | proximo colle consedit, pro adiutore speculator pugnae futurus,
327 IX, 11 | quo qui aut homines ullos adiutores inuenerit aut deos inuocare
328 VII, 3 | dominatione oppressa Darius sex adiutoribus eiusdem dignitatis adsumptis
329 VII, 7 | poterant, et aliquantum adiuuabat heredes quod M. Anneius
330 III, 2 | opportunitate, qua plurimum adiuuabatur, spoliatus occidere dimicans
331 III, 1 | ut socios apud auunculum adiuuaret, constanti uultu non facturum
332 II, 2 | uim Romanae eloquentiae adiuuerat. conspicuae felicitatis
333 IV, 7 | tropaea ac triumphos eorum adiuuissent, furiosi conatus tam strenui
334 II, 10 | introitu animis hominum adlabitur admirationis praetexto uelata.
335 V, 2 | aestimatio animo eius esset adlapsa regno potitus ostendit:
336 I, 1 | diligentiusque adseruatis extis neque adlapsus serpentium arceri neque
337 I, 1 | quo ei parricidarum manus adlatae sunt, habere contendisse. ~
338 VI, 5 | tamen scrinium eius a seruo adlatum ad se, conplura continens,
339 V, 3 | spoliatus solaciis magis adleuandus quam cladibus onerandus
340 V, 1 | procumbere dextera manu adleuauit et Graeco sermone ad spem
341 VII, 4 | et compositis blanditiis adliciendo beniuolentiam, ut apud omnes
342 IV, 6 | inlustris ibi sanguinis uelut adlocuturae perituros uiros inpetrato
343 II, 7 | incerta gratulandi prius an adloquendi officio fungeretur. igitur
344 IV, 7 | latus suum tegente ad eos adloquendos uenit. cuius aduentu mater
345 VIII, 7 | imperabat, sine interprete adloqui posset. ~
346 III, 7 | Homeri uersibus egregio dicto adlusit: simulacro enim Iouis Olympii
347 IV, 6 | amiserit. o te, Thessaliae rex Admete, crudelis et duri facti
348 VIII, 13 | diuturnioris uitae quasi adminicula quaedam dentur, quibus insistens
349 II, 2 | taciturnitatem, optimum ac tutissimum administrandarum rerum uinculum, labefactari
350 III, 8 | cum ea peregisset, quorum administrandorum citerior esse necessitas
351 VII, 6 | Pera dictatore rem publicam administrante spolia hostium adfixa templis
352 VII, 2 | publicam parum utiliter administrarent, quia consulum imperio nisi
353 VII, 2 | consilio quae ferro aguntur administrari oportere arbitrabatur. summa
354 III, 8 | atque ipse suaserat prospere administrassent, adeo perseuerans sententiae
355 II, 10 | Metelli argumenta sincere administratae prouinciae legenda sibi
356 IV, 3 | cuiquam praeter laudem bene administrati officii accedere debere
357 II, 2 | quia prouincias sincere administrauerant, a senatu persolutum sit:
358 VIII, 7 | aliis, quia constantiam admirabantur: nam, qui tali <in>conmodo
359 I, 1 | constitit. ~1.8.ext.1 Quae minus admirabilia fere Eris Pamphyli casus
360 IV, 1 | sed ista cunctatio longe admirabilior: multo enim multoque se
361 VIII, 10 | suauissima uoce recitasset, admirantibus cunctis utriusque uoluminis
362 III, 2 | fortitudinem dii immortales admirati incolumitatem sinceram ei
363 II, 10 | eius hostes, sed uirtutis admiratores uenisse conspectum et congressum
364 VI, 9 | homine uarietatem status admiratos arbitror: quem enim diurnas
365 VI, 8 | tantum modo fidei robur admiror. cuius si praesentiam animi
366 VIII, 4 | eoque nomine tortus a domino admisisse id facinus constantissime
367 IX, 5 | pugnae successu elatus nec admisit quemquam ciuium suorum in
368 IX, 14 | regem aegrum conlocauit admissumque uniuersum populum et sermone
369 IV, 1 | is rediit, ultro de his admittendis retulit querentisque de
370 IV, 1 | domi conuenire uellet neque admitteretur, multum diuque ante fores
371 V, 1 | maxima clade tua aliquid admixtum gratulationis habuisti,
372 VIII, 12 | dubitemus, paucis exemplis admoneamur. ~8.12.1 Q. Scaeuola legum
373 V, 8 | spernendus filius esset admonebatur. quo nuntio accepto iuuenis
374 III, 8 | missae litterae superueniunt admonentes ut rex insidias Philippi
375 I, 1 | digna uisa est quae flagro admoneretur. ~1.1.7 Maximae uero uirginis
376 IV, 7 | tamquam Alexandrum salutauit. admonita deinde erroris per summam
377 VI, 9 | beneficio paenitentiae se ipsam admonitae respicere, altiora modo
378 I, 1 | sacrificari solere. ea pontificum admonitione effectum est ut Marcellus
379 I, 1 | salutarem inter quietem admonitionem consilii firmitate roborarunt:
380 V, 4 | litterarum uetera pro recentibus admonito recordari. ~5.4.ext.2 Ne <
381 VII, 2 | manu carnificis accepisset, admoto iam labris poculo, uxore
382 V, 2 | Marcium patriae * * conantem admotoque portis urbis ingenti Volscorum
383 V, 4 | ignorantiam pietati notitiae lumen admoueo, sicut Scythis libenter
384 IX, 5 | auersantibus id ceteris propius admoueri iussit ac diu diligenterque
385 VIII, 1 | sacris tuis castas semper admoui manus, effice ut hoc hauriam
386 IV, 5 | 1 Quod sequitur externis adnectam, quia ante gestum est quam
387 II, 6 | potentiam sapientiam, adnecte Lyciorum in luctibus abiciendis
388 II, 5 | quae corporibus aegrorum adnexa fuerant, deferebantur. haec
389 V, 3 | luctuosam illam opem genibus adnixum orasse, crudeliter tamen
390 IX, 14 | in personis mediocribus adnotante. ~9.14.2 Quod quidem fortuitum
391 IV, 8 | ipsius fructu liberalitas adnotata est. qui Catilinae furore
392 IV, 1 | Scaeuola excellentissimo uiro adnotatum est: testis namque in reum
393 IV, 6 | Iuliae C. Caesaris filiae adnotatus est. quae, cum aediliciis
394 I, 1 | emicuisse domestico<rum> oculi adnotauerunt. quod prodigium Anci regis
395 I, 1 | ceterum et ipsa miraculis adnumeranda? nam et Prusiae regis Bith<yn>iae
396 IV, 3 | die interrogantibus cuinam adnumerari pecuniam uellet, 'quid?
397 III, 5 | Sequitur duplicis promissi pars adopertis inlustrium uirorum imaginibus
398 IX, 15 | collegiaque fere omnia patronum adoptarent. quin etiam cum C. Caesar
399 VII, 7 | a Sufenate auunculo suo adoptatus testamentum naturalis patris,
400 VII, 8 | Pomponium Atticum testamento adoptauit omniumque bonorum <heredem>
401 V, 10 | egregiae indolis duos iure adoptionis in Corneliam Fabiamque gentem
402 I, 1 | Vestae numen praestitit. qua adorante, cum carbasum, quem optimum
403 II, 10 | Macedonicis triumphis fuisse adornatam: quantum enim Paulo tribuerunt,
404 IX, 7 | sacrificare incipientem adorti in modum hostiae mactarunt
405 VI, 1 | cornicularium suum stupri causa adpellasset. nec sustinuit eius rei
406 I, 1 | contraheret, classe direxit adpellensque ad oppidum Paphum conspexit
407 VIII, 7 | industria solidae laudis cupidis adpetendas effecit! ~8.7.ext.6 Quali
408 IV, 1 | auidum esse quicquam ultra adpetere, ita abunde felix, si nihil
409 VII, 2 | precationes tuas spargis! diuitias adpetis, quae multis exitio fuerunt:
410 I, 1 | conspectus haud dubiam prae se adpetitae clarioris sedis alacritatem
411 IV, 3 | Celtiberorum animos Romanis adplicando meritis eius debitam gratiam
412 IV, 1 | Capitolinis puluinaribus adplicare, uoluerunt ei continuum
413 V, 1 | inpulsu prostratum agnouissem, adplicatum iam ceruicibus tuis mucronem
414 IV, 7 | iacebat, sublatum pectori suo adplicauit ac deinde demissam ceruicem
415 IX, 12 | uenena temperent, laqueos adprehendant, uastas altitudines circumspiciant,
416 VI, 9 | certum cupitae rei fructum adprehendebant, uota nuncupabantur simul
417 V, 1 | tali genere laudis memoria adprehendenda est. qui, cum Persen parui
418 V, 7 | adulescentis dissimulanter adprehendendo modo uegetiore modo languidiore
419 IV, 1 | Thrasybulus etiam hoc loci adprehendendus est, qui populum Atheniensem
420 IV, 1 | nec secunda effuso gaudio adprehendentem. ~4.1.3 Par Furio moderatione
421 III, 1 | Latinos iura nostrae ciuitatis adprehendere cupientes reppulit. Idem,
422 VI, 5 | uiri incrementum claritatis adprehenderet. cuius opprimendi cum summo
423 I, 1 | ne, si ulterius Romana adprehendero, e caelesti templo ad priuatas
424 II, 10 | cupide Scipionis dexteram adprehenderunt ac diu osculati positis
425 VII, 2 | foret, qua ratione uictoria adprehendi posset. egit uirum seuerum,
426 VII, 5 | more candidatorum tenacius adprehendisset, ioci gratia interrogauit
427 IV, 7 | debet, semel autem recte adprehensum sperni non conuenit. sincerae
428 III, 7 | parum feliciter populo se adprobanti cunctis audientibus dixit '
429 VIII, 1 | ut Laelius tribunus pl. adprobantibus cunctis Gabinium dimitti
430 IX, 12 | magis exigis uitam quam adprobas? sed ne longius euager,
431 VI, 3 | oculos, quibus formam tuam adprobes. his decoris instrumenta
432 IX, 13 | postquam adultae aetati adpropinquabant, manibus ferrum non ausus
433 II, 10 | abiectisque armis ianuae adpropinquant et clara uoce nuntiant Scipioni
434 IV, 7 | rei exitum speculabantur. adpropinquante deinde finita die nec illo
435 II, 10 | Rhodii quoque eas urbi suae adpulsas, cum in hospitium publice
436 VI, 1 | corpus Erythraeo litori adpulsum proxima undis humus sepulturae
437 III, 7 | conpellebat ut de frumento emendo adque id negotium explicandum
438 VIII, 8 | remissioni<bus> communiter adquiescebant: constat namque eos Caietae
439 IV, 4 | igitur exempla respicere, his adquiescere solaciis debemus, qui paruulos
440 V, 9 | osculum nepotum, in quibus adquiesceret, superfuturum, hac scilicet
441 II, 7 | tranquillusque beatae pacis status adquiescit. ~2.7.1 P. Cornelius Scipio,
442 II, 7 | ultione clari cineres eius adquiescunt. Consimili animo, cum ei
443 III, 3 | gloria contemptu doloris adquiritur titulusque sapientiae datur. ~
444 III, 2 | Romulus: Cosso quoque multum adquisitum est, quod imitari Romulum
445 VI, 8 | lateri uoluntarius comes adrepsit. quo quidem tam exquisito
446 II, 4 | nomen ei loco est++cupide adrepto calice aquam flumine haustam
447 IX, 10 | omnium adprobauit: cum enim Adrianus ciuis Romanos, qui Vticae
448 III, 7 | pondere examinat, tantum sibi adrogans, quantum a contemptu et
449 IX, 5 | uobis esse quam suadendum'. adroganter, etiam si uictori repetere
450 VI, 9 | dexteram regio insidens solio adroganti manu attigerat, eius genibus
451 I, 1 | aduersus Caras inplorantibus adrogantia instincti pro classe et
452 III, 7 | dextrae suae multum pictor adrogauit, ut ea tantum formae conprehensum
453 IV, 5 | dictatura quam aliorum gesta adscribi potest. ~4.5.3 Nos autem
454 II, 1 | a placandis uiris fertur adsecuta, ueneranda quidem et nescio
455 II, 9 | muneris aduocationem estis adsecuti, cum interim consumpti sunt
456 VIII, 15 | fratribus eandem palmam adsecutis latera eius cingentibus.
457 VIII, 15 | noua congesta sunt, hinc adsensione fauoris, illinc fremitu
458 VI, 3 | et uindictae tam rigidum adsensorem patrem habuit. ~6.3.7 Consimili
459 VI, 2 | nimia potentia quereretur, adsensusque ei clara uoce uniuersus
460 VII, 8 | sestertium, multum ac diu inter adsentientes indignationi suae amicos
461 VIII, 14 | eleuant usurpatione memoriae adsequantur. sed qualiscumque horum
462 VIII, 14 | qui, dum aeternam memoriam adsequerentur, etiam sceleribus innotescere
463 VI, 8 | incolumitatis occasionem adsequeretur. ~
464 IV, 4 | rei publicae imperatores adserebant, angustiae rei familiaris++
465 IV, 7 | auso par gloriae portio adserenda est. admodum humili loco
466 IX, 2 | actis felicitatis nomen adserendum putauit! ~9.2.2 Cuius tamen
467 I, 1 | Latinos magna diligentia adseruandos curauerunt, Graecos, quia
468 I, 1 | prisci uiri quidquam in hac adseruari ciuitate, quo animi hominum
469 I, 1 | caesa uictima diligentiusque adseruatis extis neque adlapsus serpentium
470 VIII, 14 | sibi laudem <tam> cupide adseruit, ut anulo, quo signatorio
471 VI, 4 | alterum Capua creari debere adseuerabat: sic contusus et aeger Romani
472 IX, 15 | Quid Trebellius Calca, quam adseueranter se Clodium tulit! et quidem
473 IV, 1 | oportere, si et alii idem adseuerassent, quoniam unius testimonio
474 V, 9 | siue ex alio concepisset. adseueratione deinde eius et iure iurando [
475 VII, 8 | unum etiam de multis, qui adsidebant, ultimo conplexu et osculo
476 IV, 3 | legatis agresti se in scamno adsidentem foco eque ligneo catillo
477 VIII, 7 | uitae die confirmauit, quod adsidentibus amicis et quadam de re sermonem
478 VI, 1 | sanctissimumque Iuliae genialem torum adsidua statione celebras, tuo praesidio
479 II, 2 | transgrediar, antea senatus adsiduam stationem eo loci peragebat,
480 VIII, 3 | inusitatis foro latratibus adsidue tribunalia exercendo muliebris
481 VI, 9 | flagrantissimum ingenium adsignaret, altera, quae damnationem,
482 VIII, 15 | cui quae in uita praecipua adsignata sint et longum est referre,
483 III, 2 | spoliatus occidere dimicans quam adsignatam sibi a patria stationem
484 IV, 3 | quinquaginta, popularis adsignationis modum non excessit parum
485 VII, 8 | repositos et a praesentibus adsignatos diligentissime heredibus
486 VI, 4 | uiri quam inpotentis armis adsignauerit: quod quidem Sulla rapuit,
487 VII, 1 | expositos. ita Gyges, dum adstipulatorem uanae opinionis deum habere
488 VIII, 10 | agente in corona frequenter adstitisse, ut foro petitos gestus
489 III, 3 | turibulo arrepto ante ipsum adstitit. in cuius brachium carbo
490 VII, 2 | ext.4 Iam Platonis uerbis adstricta, sed sensu praeualens sententia,
491 VIII, 7 | ubi litteris gentis eius adsuefactus, praeteriti aeui sacerdotum
492 VI, 5 | odii, non sane facile uinci adsuetis, et uictoriae obsequio,
493 VIII, 13 | quae adulescens sustinere adsueuerat, quo mollius senectutem
494 IV, 7 | necessarium subsidium temere adsumi non debet, semel autem recte
495 VII, 3 | adiutoribus eiusdem dignitatis adsumptis pactum cum praeclari operis
496 IV, 5 | moti canos eius et annos adsurgendi officio uenerati sunt sedemque
497 VIII, 11 | posteriores eius conatus adsurgere quo tendebant nequiuerunt. ~
498 IX, 3 | obstitit quo minus illuc adsurgeret nisi Lysimachus leoni obiectus
499 V, 3 | maiorem esse quam ut manu mea adtemptari debeat memini. sed tamen
500 IX, 1 | pariter manibus et nefarie adtemptatae patriae poenas dedit. ~9.
501 VII, 8 | testamentum eius quisquam adtemptauit. ~7.8.4 Item Pompeius Reginus
|