31 (luglio-ottobre 1079)

Gregorius episcopus seruus seruorum Dei dilectis in Christo fratribus et coepiscopis Petro Albanensi et Odelrico Patauiensi salutem et apostolicam benedictionem.

Sunt multi, quibus tamen non credimus, qui de legatione uestra murmurare incipiunt, suspicantes uos aliter uelle incedere quam a nobis praeceptum est, et alterum uestrum nimis simpliciter, alterum uero non adeo simpliciter acturum esse causantur. Quapropter diligentissima circumspectione cauendum est uobis ut utramque suspicionem possitis extinguere. Quod ita facile cum Dei adiutorio proueniet, si praecepta nostra ante mentis oculos semper teneatis et nichil aliud praesumatis efficere nisi quod nos uobis noscimur non modo nudis uerbis uerum etiam litteris inculcando mandasse.

Volumus autem ut de causa regum uel regni, siue etiam de Treuirensi uel Coloniensi et Augustensi electis, uel de omnibus istis qui inuestituram per manum laicam acceperunt, nullum praesumatis exercere iudicium, summumque uobis studium sit, si rex adquieuerit uobis de statuendo colloquio et pace firmanda in regno et de restituendis episcopis in sedibus suis, et hec eadem cito ad nos aut per uos ipsos aut per certos legatos annunciare ut tot et tales personas possimus illuc ad constitutum tempus dirigere qui ad tantum negocium determinandum ualeant una uobiscum Deo auxiliante sufficere.

Interim uero sic uos utrique parti communes et ab omni suspicionis neuo, quantum in uobis est, cum diuinae gratiae adiutorio exibete immunes, ut iustitiae semper et nullomodo partibus faueatis sicut habetis formam nostram, qui uidelicet, postquam iudicium tanti huius negocii in manu beati Petri commissum est, nichil aliud uobis testibus intendimus nisi ut per iustitiae semitam incedamus. Ad nullam partem sinceritatem apostolicae discretionis infleximus, nullis promissionibus aut terroribus cessimus, nec aliud umquam Deo protegente acturos nos esse confidimus.

Preterea specialiter uobis de abbate Augiense iniungimus, qui nuper ad apostolorum limina ueniens non solum captus est sed etiam in loco eius quidam est tyrannice subrogatus, ut ea bona sua quibus exspoliatus est, expulso inuasore illo, restitui faciatis. Qui tamen, postquam de his quae perdidit fuerit pleniter inuestitus, si quid contra illum habet aliquis, paratus erit in nostro iudicio respondere; non enim debet ab alio aliquo iudicari qui in apostolica sede scitur a memet consecratus. Et certe grauis fuit praesumptio manum in eum ponere qui tanto erat priuilegio munitus. Quodsi inuasor ille contra interdictum nostrum praedicto fratri sua restituere contempserit, confestim in eum uelut in rebellem et inuasorem ex auctoritate apostolica sententiam excommunicationis intendite. Quidquid autem agitis uel quidquid uobis contigerit litteris semper mandare et frequenter ad nos mittere procurate. Omnipotens et misericors Deus, a quo bona cuncta procedunt, meritis beatae Dei genitricis Mariae dominae nostrae et beatorum apostolorum suorum Petri et Pauli, ab omni malo uos defendere et in omnem ueritatem inducere dignetur, quatinus quidquid agitis secundum timorem Dei et utilitatem sanctae ecclesiae feliciter peragatis.

Inter omnia studiosissime Wormacensis episcopi mementote qui, cum esset diu ab ecclesia sua expulsus et ob id Romam ueniret ut auxilium apostolicae sedis adquireret, non solum nichil sibi profuit sed modo etiam peius incurrit. Interim uos salutamus et rogamus ut sitis memores nostri memoris uestri apud Deum.