Liber, Caput

 1   Prol         |          Nam juxta Ciceronis nostri sententiam: Molesta est veritas, siquidem
 2      I,  XXVIII|           quasi violenter traxerunt sententiam, ut cum armis et omni eorum
 3    III,  I     |     perfidiam, damnationis tulerunt sententiam. Est autem civitas situm
 4      V,  XVI   |             suam pro arbitrio daret sententiam, dominus Boamundus majores
 5      X,  XXI   | comprehensos in mortis praecipitare sententiam: juxta quod dominum regem
 6     XI,  XIV   |      principibus in eum dictantibus sententiam, suspendio vitam finivit.
 7    XII,  VIII  |        quibus per excommunicationis sententiam a coetu fidelium praecisus
 8   XIII,  XVIII |            de victoria protraxerunt sententiam. Rex tamen more solito hostibus
 9    XIV,  XIII  |         nostri redire neglexeritis, sententiam quam ipse in vos canonice
10    XIV,  XIII  | contemptores ulterius exstiteritis, sententiam quam idem archiepiscopus
11    XIV,  XIII  |             constitutum, nos eamdem sententiam viribus carere decernimus,
12    XIV,  XVIII |         meritis praecipit reportare sententiam. Convocata igitur curia,
13    XIV,  XVIII |       exsecutioni praecipit mandari sententiam, eo solo excepto, ne lingua
14     XV,  IV    |           videtur quod dixi, revoco sententiam, retracto quod proposui.
15    XVI,  XII   |             Datam ergo in se mortis sententiam miser homo, divino judicio
16    XVI,  XII   |             desertores experirentur sententiam: unus de familia Turci illius,
17   XVII,  XVI   |        destitutam, in eam descendit sententiam, ut praemissis conditionibus,
18   XVII,  XXVIII|          monere nitebantur. Priorem sententiam pene omnes laici principes
19   XVII,  XXVIII|             quae domini patriarchae sententiam, quae majoribus juvabatur
20  XVIII,  II    |        noxiam prodierat res, ita ut sententiam excommunicationis dominus
21  XVIII,  XXIX  |           diffinitivam praecipitare sententiam. Praeterea, nec legato opus
22   XXII,  VII   |             in peccato perseverans, sententiam in se excommunicationis,
23   XXII,  VII   |     episcopis latam patienter ferat sententiam; aut si penitus quaerat
24   XXII,  VIII  |   dignoscitur et in qua damnationis sententiam pertulerunt; quod in Domino
25   XXII,  XXIX  |          praedictam dicitur mutasse sententiam. Factumque est merito ut,