Liber, Caput

 1     II,  XIII  |         transiens, Durachium usque pervenerat, per deserta Bulgariae suos,
 2    III,  XX    |         praedicta, auctore Domino, pervenerat, missis nuntiis gratia hospitandi
 3    III,  XXV   |          Maresiam, ut praediximus, pervenerat, sociis id exigentibus,
 4     IV,  VII   |     vallium devexa, Maresiam usque pervenerat. Erat autem praedicta civitas
 5     IV,  XX    |           et viam aliorum secutus, pervenerat Constantinopolim, ubi ab
 6      V,  V     |            Rumor interea ad castra pervenerat, eos qui a mari ascendebant,
 7      V,  XI    |       rumor ad principem civitatis pervenerat, ita suspecti habebantur,
 8    VII,  III   | inimicitias; eoque odium inter eos pervenerat, quod, convocata ex universis
 9    VII,  XVI   |    meminimus, cum eadem classe sua pervenerat. Et dum eam imprudenter,
10   VIII,  X     |       labore ad consummationem jam pervenerat negotium. Unde et communicato
11     IX,  XIV   |            est sub castrum Margat, pervenerat, ubi fixerat invitis civibus
12     IX,  XXI   |            jam ad urbem praedictam pervenerat, cum ecce Turcorum quidam
13      X,  V     |           pertransiens, ad fluvium pervenerat, qui cognominatur Canis.
14      X,  XXII  |         regnum, ad quos sermo iste pervenerat, ubique luctus, ubique gemitus
15      X,  XXII  |    octoginta equitibus usque Arsur pervenerat, regi auxilium ministraturus.
16     XI,  XIV   |      civitate, ad quos verbi hujus pervenerat notitia, timentes, ne per
17    XIV,  XXVIII|          in manus hostium cum omni pervenerat integritate. Unde statim
18     XV,  VIII  |        locum qui dicitur Rasaline, pervenerat; ibique, per aliquot temporis
19    XVI,  XXIII |        vestigiis cum suo exercitu, pervenerat Constantinopolim; ubi modico
20   XVII,  X     |          quod victor usque ad mare pervenerat, coram suis lavaretur. Inde
21     XX,  IV    |          opulentum valde, in manus pervenerat debilium et effeminatorum;
22     XX,  XXIX  |           solitudine, ad eum locum pervenerat, qui dicitur Cannetum Turcorum.
23   XXII,  XIX   |     supererat, quae nondum in ejus pervenerat ditionem. Mortuo enim Noradini
24   XXII,  XXVIII|          uxorem. Vix ergo ad locum pervenerat supra nominatum, vixque