Liber, Caput

 1      I,  VIII |            cesserat quasi inutilis, malitia subintrante. Videbatur sane
 2      I,  XIII |       Henrici successoris, in eadem malitia obstinati, furorem declinans,
 3     II,  XIX  |        persuaderi poterat Graecorum malitia, et nequam illorum principis
 4     II,  XXIII|            experientiam; et de ejus malitia et perplexa dolositate plurimum
 5     IV,  I    |      confisus comitatu, intumuisset malitia, cum eo proficisci verebantur;
 6    VII,  VII  |         civium, sive propria ductus malitia, accessit ad eum orans et
 7   VIII,  VII  |           valerent cohibere; aut de malitia occultaverant, ne indigentibus
 8     IX,  V    |             Raptus est de medio, ne malitia immutaret cor ejus, sicut
 9     IX,  XVII |   designarentur operis, contigit ex malitia magis quam ex opum comparatione,
10      X,  XXVI |          praedicti Arnulfi seductus malitia, praetermisso Dei timore,
11     XI,  IV   |             Ascalonitae, solita usi malitia, in via publica, qua ab
12     XI,  VI   | legationibus; unde, ejus efficiente malitia, posterior expeditio pene
13     XI,  XXI  |            patriarchae machinabatur malitia, ut illa nobilis et honesta
14    XIV,  IV   |          vocatur ab Antiochenis; et malitia principissae aperitur. ~
15    XIV,  XVIII|           objectum fuerat, totum de malitia processisse videbatur. Quod
16    XIV,  XXV  |   praecedentes exercitum, errore an malitia dubium est, commodiorem
17    XVI,  III  |          levitate, vel ex quorumdam malitia habuit initium, ita regnum
18    XVI,  XX   |       imperator Conradus, Graecorum malitia; et ad loca periculosa nimis
19    XVI,  XX   |             Verum Graeci innata usi malitia, et consueto in nostros
20    XVI,  XXI  |              et ab omnibus comperta malitia. Illi autem ut prolongarent
21   XVII,  VI   |       deficit; detegitur proditorum malitia; et soluta nostri redeunt
22  XVIII,  III  |         argumentis, deprehenderetur malitia, conventi a pluribus, incorrigibiles
23  XVIII,  XI   |           suggesseruntque ei, et in malitia sua facilius involverunt,
24     XX,  XVI  |         nihil habet ambigui, qui de malitia, more processerit, quod